εμμέσως η αποδοχή

 πέραν λοιπόν τού τίποτα (ή ό,τι απτόν
«κρατά») κ’ η ατσαλίνη απόφασις πια
εκφερομένη ωμά εύκολα τον εκθέτει
το ανθίστηκεν λίαν αργά άγαρμπος σ’
αναχαίτισιν πάει μόλις ναν φρενάρει
τούμπαλιν στο οδόστρωμα μαύρισες
το ’να μάτι ε τότες παρεδέχθησαν πως
 
μ’ ακριβόν ένδυμα γυρνάς ο τσίτσιδος παντοίως
 
Κώστας Θ. Ριζάκης