 |
| Άποψη εγκατάστασης με έργα των Σωκράτη Φατούρου, Γιάννη Κουνέλλη, Γιώργου Σταματάκη |
Αυτός είναι ο φερώνυμος τίτλος της παράστασης που
στεγάζεται στο Θέατρο Rabbithole (Μεταξουργείο,
Γερμανικού 20). Στην παράσταση αυτή ο σκηνοθέτης Ορέστης Τάτσης με τους
συνεργάτες του μεταφέρουν δημιουργικά στη σκηνή το μυθιστόρημα του Αρκάδιου
Λευκού (ψευδώνυμο του Κωνσταντίνου Κωστουλάκη) «Κρίσις».
Ο Αρκάδιος Λευκός, μια υπόγεια μορφή των ελληνικών
γραμμάτων, τοποθετημένη (χρονικά και μόνο) στη γενιά του τριάντα, επανήλθε στο
προσκήνιο χάρη στον Λεωνίδα Χρηστάκη για να ξαναπέσει στην αφάνεια ίσαμε τώρα, οπότε
αναγεννάται στη θεατρική σκηνή. (Η θεατρική μετεμψύχωση του Αρκάδιου είναι κάτι
σχετικό αφού αγνοείται η ημερομηνία θανάτου του).
Στο εν λόγω μυθιστόρημα, η ντοστογιεφσκική
διεισδυτικότητά του κατέγραψε τη μικροαστική (ή μικρομεσαία για τα σημερινά
δεδομένα) νοοτροπία του νεοέλληνα ανθρώπου της κρίσης στη διάρκεια του
μεσοπολέμου. Ξεφλουδίζοντας πόντο με πόντο τη μικροαστική οικογένεια, το
σπουδαιογελοίο της μικρότητάς της και της μηδαμινότητάς της, εμφανίζεται μια αρχετυπική
εικόνα των παθών που κατά κανόνα εκδηλώνονται γυμνά στον νεοέλληνα άνθρωπο της
κρίσης φθάνοντας μέχρι τις μέρες μας.
Η αναπαράσταση στη θεατρική σκηνή μεταδίδει την
τραγικότητα αυτού -του περιφρονημένου από τους πάνω και τους κάτω-,
πλειοψηφικού στηρίγματος της νεοελληνικής κοινωνίας, χάρη στον δραματοποιημένο
διάλογο και μονόλογο που εκφέρεται από δύο δουλεμένους ηθοποιούς, τη Ναταλία
Στυλιανού και τον Στάθη Κόκκορη.
Η συνάμα έντιμη και ανέντιμη μέσα στις προσδοκίες της
πυρηνική οικογένεια του νεοέλληνα γίνεται φορέας μιας ορθολογικής εκλογίκευσης
και υπολογισμού της ζωής, για να
φανερωθεί στην ακραία κατάσταση της κρίσης η ανορθολογικότητα των ελπίδων της.
Ο δημόσιος υπάλληλος και η δέσποινά του, και γιατί όχι ο ελεύθερος
επαγγελματίας και η κυρία του, γίνονται θύματα (της κρίσης) και θύτες (του
συντρόφου τους) χωρίς λύτρωση. Η διαδικασία της θυσίας των μύχιων πόθων τους
αρχικά γεννά στον θεατή τη σκληρότητα του γέλιου ή το πικρό χαμόγελο της
γνώσης, ενώ η ανάδυση μιας εκ προοιμίου αποξένωσης και ο μονόλογος του καταστροφικού
τέλους προκαλούν μια παγωμάρα στον ενδεχομένως ανυποψίαστο θεατή και τον
συμπαρασύρουν σε αποδοχή του τραγικού της ανθρώπινης κωμωδίας.
Μ’ ένα λιτό θεατρικό διάκοσμο και με μουσική επένδυση
του Πέτρου Μάλαμα η αξιομνημόνευτη αυτή παράσταση δίνεται κάθε Πέμπτη,
Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή τις 21.15, από τις 7 έως 30 Δεκεμβρίου 2017 (τηλ.
Κρατήσεων: 210 5249903).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου