Ο ζωγράφος του μήνα

Ο ζωγράφος του Δεκεμβρίου είναι ο Αδριανός Αγγελόπουλος. Γεννήθηκε στο Παρίσι και μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Φοίτησε στο Ίδρυμα της Ακαδημίας Charpentier, Paris-75 (2001-2003) και στο Ανώτατο Ινστιτούτο Γραφικών Τεχνών, LISAA, Paris-75 (2003-2006). Σπούδασε στα ατελιέ των Καλών Τεχνών στο Παρίσι-Ateliers des Beaux Arts de Paris (2006-2009) χαρακτική (λιθογραφία) και γλυπτική. Έχει παρουσιάσει το έργο του, υπό τον τίτλο «Μετατροπή»  σε μια ατομική έκθεση στο 6 d.o.g.s, στην Αθήνα (2012). Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις όπως, στο Πεδίο Δράσης Κόδρα, στη Θεσσαλονίκη (2006/2007), η «My wall/6^th Panhellenic Architecture Exhibition», στην Πάτρα (2009), η «Bike art», στην Τεχνόπολι και η «ARTελληνικό» (2011), η «The story board», και η « » στο Stigma lab kai η «Lembessiart», στην γκαλερί Τεχνοχώρος, στην Αθήνα (2012), η «Design on fire», στην 6 d.o.g.s, η «Art Athina», στο Φάληρο, η «Cheap laser graphics summit», στο Tinguely Museum της Βασιλείας, στην Ελβετία (2013), η «No respect», στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, η «»Prologue», στο Camp, η «Νύχτα» το «Fasma» και το «Public Art Festival», στο Romantzo, στην Αθήνα (2014).

Ο Αγγελόπουλος θέτει ως σημείο εκκίνησής του  τη γραφή και το γράμμα ως αφηρημένο και απτό, πραγματικό και συμβολικό στοιχείο, το  κατ’ εξοχήν διακριτικό σημαίνον του ανθρώπου. Έχοντας εντρυφήσει από τα εφηβικά του χρόνια στην τέχνη του γκράφιτι, δομεί τα έργα του, τα ανεικονικά και τα παραστατικά, με τον τρόπο που σχεδιάζουμε με τη γραφίδα μας ένα σημείο, γράφουμε ένα   κείμενο, αφηγούμαστε μιαν ιστορία. Συνθέτει με ετερόκλητα, καθημερινά υλικά φεγγάρια ονειρικά, ρόμβους που σχηματίζουν τις  αυστηρές, γεωμετρικές, κονστρουβιστικές, θα έλεγε ο ειδικός,  και όμως  πολυεπίπεδες έδρες της ζωής μας, γραμμικούς πίνακες που αποτελούνται από σημεία και αποτελούν και τα επικοινωνιακά μας σημεία.                                                                            

Φτιάχνει τραπέζια χειροπιαστά που η επιφάνειά τους καλύπτεται από τα ανάγλυφα του συστήματος γραφής και ανάγνωσης των τυφλών μπράιγ και δίσκους με αποκομμένες φράσεις- προτροπές και λέξεις που μας θυμίζουν από μακριά τον περίφημο  δίσκο της Φαιστού. Συνθέτει διαδραστικά γλυπτά με σχήματα γεωμετρικά  στα οποία η ανθρώπινη επέμβαση, η απλή προσέγγισή τους με το χέρι, αλλάζει το σχήμα, τον ήχο, το χρώμα. Σμιλεύει γλυπτά για πολυκατοικίες όπου ενσωματώνει τη γνωστή φράση του πολυπράγμονος εικαστικού της ρώσικης πρωτοπορίας Ρότσενκο, «Η ζωή της κατασκευής είναι η τέχνη του μέλλοντος». Και με βάση αυτή τη φράση θεωρώ ότι θα πρέπει να ειδωθεί ο Αγγελόπουλος. Ως ένας καλλιτέχνης που τολμά να πειραματιστεί και να μετρηθεί με ποικίλα υλικά όπως το αγαπημένο του «άλφα-μπλοκ» και το μέταλλο, να αναζητήσει τις απαραίτητες και αναγκαίες ισορροπίες ανάμεσα στο πραγματικό και το φαντασιακό, και να μας προτρέψει έτσι σε μια νέα ψηλάφηση του κόσμου που μας περιβάλλει.

ΛΗΔΑ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ