Το απόβαρο

Μιλάς με λέξεις.

Μεταφράζεις το άγνωστο

Σε κάτι πιο άγνωστο. Ανταλλάσσοντας                          

Τ’ ασήκωτο της ύλης μ’ ένα κίβδηλο

Χαρτοφυλάκιο

Γεμάτο άυλες μετοχές

Αντωνυμίες

Και ρήματα.

Ποιο χθόνιο λαρύγγι άραγε

Δίνει φωνή σ’ ένα φωνήεν;

Με ποιο στοιχείο αυτού του κόσμου

Συμφωνεί ένα σύμφωνο;

Μηδαμινές μπουκιές αέρα

Υποδύονται τέρατα. Σκέψου λοιπόν:

Για τον ψαρά

Η λέξη δίχτυ περιττεύει. Ατίθασα

Έμψυχα κι άψυχα ορμούν στις σημασίες                              

Σαρώνοντας. Ποδοπατούν

Το νόημα των ονομάτων και άηχα

(Τι εμπαιγμός! Τρία ηχηρά

φωνήεντα στο άηχα)

Σώμα με σώμα διεκδικούν

Ό,τι ονειρεύτηκαν πως είναι. Μεταλλάσσοντας

Έξω από γλώσσα κι από σκέψη

Το άγνωστο

Σε κάτι ακόμα πιο ερεβώδες.

Και ασήκωτο.

Στο άυλο

Απόβαρο

Της ύλης.

Αντώνης  Φωστιέρης