Ένας κύκνος

Κι αν στη λαίμαργη εποχή
σκοτεινιάζεις,
το αίμα ανάμεσα

έδειχνε το κενό στα πράγματα.

Τώρα που το σώμα μοιάζει
με κείνο που ήταν 

αλλά δεν είναι,
δράττεται της ελευθερίας;

Μπροστά μου

η πραγματικότητα στο νερό,
ένας κύκνος
με βυσσινί κεφάλι βελούδινο.

Λαιμός του το κοτσάνι, 

φτερά τα ριγέ φύλλα 
κι έρχεται 
πάλι όπως το κενό.  

Κόκκινο που δεν ήρθε, άσπρισε.

Αντιγόνη Κατσαδήμα