έλεον τρυγάτε
δι' ελαίου και φόβου
έλεος
το κερί ανάβοντας
στον μισοσκότεινο έρημο ναό του
δι’ έλεον
πολυελαίου λάμπει πολυέλεος
πώς ο φυσικός κηρός μοσχομυρίζει
ανάβει, καίει, τρυγάτε και φωτίζει
δι’ ελαίου έλεος
καθέτω
οριζόντια
στη δύση της οικουμένης πέρα
ηλεκτρικά κεριά ανάβουνε
το δίλεπτον και πάλι δίλεπτον ξανά
κι ανάβει λίγο
τρεμοπαίζει φως
δι’ ελέου και φόβου
άνευ ελαίου ο ναός
και λίγο τον προβολέα για να δεις τον πίνακα
πίσω από τον βωμό
στον νομισματοδέκτη κέρμα ρίχνεις για να ιδείς ολίγον
και ξανά δίχως έλαιον και φόβο
ρίχνεις για να δεις
χωρίς να βλέπεις
Θοδωρής Σαμαράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου