με τον τρόπο του Paul Celan
και οι λέξεις σχηματίζουν την αυγή
το μεσημέρι το απόγευμα
κι εγώ μέσα στο φως που χάνεται
χορεύω και χορεύω μέχρι να έρθει το βράδυ
μισολιπόθυμος από κούραση και ευδαιμονία
ξαπλώνω στο χώμα
αυτό υποχωρεί
βρίσκομαι σε ένα λάκκο
είναι αποπνικτικά
τα χέρια μου δεν μπορώ να τα κουνήσω
ούτε λόγος για χορό
φωνάζω δυνατά:
«Πνίγομαι, βγάλτε με από εδώ»
πολύ αργά
η μουσική σώπασε οι φωνές έφυγαν
ο αέρας λιγοστεύει
σε λίγο τίποτα δεν θα ακούγεται
παρά μόνο τα συρτά βήματα
του πρωτομάστορα από τη Γερμανία.
Γεράσιμος Βουτσινάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου