Γεράσιμος Στεφανάτος

Η προσωπική πορεία του Γεράσιμου Στεφανάτου συνάδει με το σφαιρικό-καθολικό χαρακτήρα του έργου του. Ψυχίατρος-παιδοψυχίατρος-ψυχαναλυτής με σπουδές στο Παρίσι, ευαίσθητος στους κοινωνικούς προβληματισμούς, με μακρά πορεία στην πολιτική δράση πριν περάσει στην αφοσίωσή του στην κλινική του πρακτική –κατ’ αρχήν στο Παρίσι – όπου ασχολήθηκε με την θεσμική και ατομική ψυχοθεραπεία των ψυχώσεων. Το κίνημα της θεσμικής ψυχοθεραπείας (psychothérapie institutionelle) από τα πιο ριζικά πολιτικά κινήματα στο χώρο της ψυχιατρικής βλέπει τον ασθενή ως πρόσωπο προς ίαση μέσα στο παραλήρημά του και όχι ως τρελό προς αποπομπή και προσπαθεί να θέσει μία οριζόντια λειτουργία του θεσμού όπου όλοι συμμετέχουν στις αποφάσεις. Το κλίμα αυτό προσπάθησε να μεταφέρει ως διευθυντής πλέον του Τμήματος Ψυχιατρικής Εφήβων και Νέων του ΠΝΑ Γ. Γεννηματάς στην Ελλάδα. Έργο δύσκολο στην δυστοκία της ελληνικής πραγματικότητας τον έστρεψε στην ιδιωτική του ψυχαναλυτική πρακτική όπου και συνεχίζει με πλούσιο παράλληλο συγγραφικό, κλινικό, θεωρητικό έργο. Μέλος της γαλλικής ψυχαναλυτικής εταιρείας Quatrième groupe, συμμετέχει στο Παρίσι σε σεμινάρια, ημερίδες, κάνει ομιλίες, είναι μέλος της comité de lecture του ψυχαναλυτικού περιοδικού Topique και της Revue Française de Psychanalyse.

Στην Ελλάδα, δίδαξε στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της ΑΣΚΤ και τα τελευταία χρόνια διευθύνει ένα θεωρητικο-κλινικό σεμινάριο ψυχανάλυσης. Είναι συνιδρυτής, μέλος της συντακτικής επιτροπής και συγγραφέας στο ψυχαναλυτικό περιοδικό "Εκ των Υστέρων" 1997-2017, ιδρυτής της Εταιρείας Ψυχαναλυτικής μελέτης της Εφηβείας "Ενηβος" όπου με ομάδα εργασίας ψυχολόγων ψυχαναλυτών εξέδωσαν το βιβλίο Ψυχανάλυση και Εφηβεία-2013, βιβλιοπωλείο της Εστίας, αναδρομή στις θεωρήσεις για την εφηβεία από τον Φρόιντ και την Κλάιν μέχρι το κλινικό έργο σύγχρονων ψυχαναλυτών – Πέτερ Μπλος, Φρανσουά Λαντάμ, Εβελυν Κέστενμπεργκ και άλλων, έργο επίσης σταθμός για τα ελληνικά δεδομένα.

Υπεύθυνος της σειράς Ψυχαναλυτικά της Εστίας όπου έχουν εκδοθεί σημαντικά έργα μεταξύ των οποίων και το εξαιρετικά ποιητικό έργο του γάλλου ψυχαναλυτή Μπερτράν Πονταλίς:

(2009)			Pontalis, Jean - Bertrand, 1924-2013, Αδελφός του προηγουμένου·
(2006)			Pontalis, Jean - Bertrand, 1924-2013, Παράθυρα αλλά και το σημαντικό έργο της Πιέρα Ωλανιέ, που θέτει ζητήματα για τις πρωταρχικές ψυχικές διεργασίες , την ψύχωση και τις ψυχοσωματικές διαταραχές :
(2001)			Aulagnier, Piera, Η βία της ερμηνείας, Βιβλιοπωλείον της Εστίας

Έχει συμμετάσχει επίσης σε πολλούς συλλογικούς τόμους με κείμενα:

(2017)	Για τον Κορνήλιο Καστοριάδη, Κριτική
(2016)	Νευροψυχολογία, ψυχανάλυση, μεταίχμιο, Νήσος
(2010)	Ο διάλογος ψυχανάλυσης και κοινωνικού δεσμού, Σχολή Μωραΐτη.
(2008)	Θέματα ψυχοδυναμικής παιδοψυχιατρικής, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2007)	Ψυχαναλυτική σκέψη, Βήτα Ιατρικές Εκδόσεις
(2007)	Ψυχή, λόγος, πόλις, Ύψιλον

( 2014) Le poids du corps à l'adolescence , Albin Michel, Paris

(2011) L'esprit d'insoumission , Campagne Première, Paris

(2012) De l'inhibition à l'hyperactivité, PUF, Paris

(2004) Le trauma entre création et destruction.

Αν θέλει κάποιος να χαρακτηρίσει με μία φράση που συμπυκνώνει το κλινικό, πολιτικό, φιλοσοφικό και δημιουργικό χαρακτήρα του έργου του Γεράσιμου Στεφανάτου θα έλεγε "Ποίησις εαυτού και κόσμου". Φράση που χαρακτηρίζει και τον ιδιάζοντα χαρακτήρα της ψυχανάλυσης που ως ριζική πρακτική αλλάζει το ατομικό - συλλογικό γίγνεσθαι και κάνει να αναδυθούν νέα υποκείμενα και σημασίες .Η προβληματική αυτή αναδημιουργεί την λειτουργία της ψυχανάλυσης στον απόηχο της κοινωνικοπολιτικής και φιλοσοφικής θεώρησης του Κορνήλιου Καστοριάδη την οποία επιχειρεί να διευρύνει στο σήμερα.