30/12/17

Θανάσης Κωσταβάρας

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Μη με ρωτάτε γιατί έρχομαι κι επανέρχομαι.
Γιατί με βασανίζουν τα ίδια θέματα πάντα.
Στο βάθος δεν έκανα τίποτ’ άλλο
παρά να μιλώ για το αίμα μου,
Για τις μέρες που υπήρξαν τόσο θολές.
Για τις νύχτες τις τόσο τρομερές και απάνθρωπες.
Γι’ αυτό φαίνομαι τόσο μονότονος, τόσο περιορισμένος.
Πιασμένος στο ίδιο δόκανο πάντα.
Γιατί δεν μπόρεσα να ξεφύγω απ’ αυτόν τον τρομερό εφιάλτη.
Απ’ τον τετρακέφαλο σκύλο που δε μ’ άφησε ούτε λεπτό.
Θέλω να πω, η ζωή μου στάθηκε μετρημένη.
Απ’ τον ένα, όχι στον άλλο φόβο, στον ίδιο πάλι. Γι’ αυτό.

Γεννήθηκε το 1927 στον Βόλο. Από πολύ νέος, μόλις 16 ετών, προσχώρησε στις ένοπλες δυνάμεις της εθνικής αντίστασης. Κατά τη διάρκεια της Γερμανοϊταλικής κατοχής, πολέμησε τον κατακτητή και τραυματίστηκε. Μετά την απελευθέρωση εξαιτίας της αντιστασιακής του δράσης, διώχθηκε από τις μετακατοχικές κυβερνήσεις, φυλακίστηκε και εξορίσθηκε. Από το 1952 και μετά σπούδασε οδοντιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1956 με την ποιητική συλλογή «Αναζήτηση». Ακολούθησαν άλλες 17 ποιητικές συλλογές με τελευταία τη «Μακρινή Άγνωστη Χώρα», εκδ, Νεφέλη, 1999. Ασχολήθηκε επίσης με το διήγημα (Δύο βιβλία, «Το ρήγμα», 1966 και «Ο λάκκος», 1972), με το θέατρο (ένα έργο του παίχθηκε στη «12η Αυλαία», 1960, ένα στο «Θέατρο Τέχνης», 1977, ένα στην Τηλεόραση, 1983, και ένα τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου. Δύο ακόμα μονόπρακτά του παίχθηκαν στην τηλεόραση) και με το δοκίμιο. (Εργασίες του βρίσκονται σε εφημερίδες και περιοδικά)

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
Ι. Ποίηση. Αναζήτηση, 1956, Αναβίωση, 1957, Έξοδος, 1957, Κοντσέρτο για κυκλάμινα και ορχήστρα ωρών, 1958, Ρωμαίικη σουίτα, 1959, Ο γυρισμός, 1963, Κατάθεση, 1965, Συμπληρώματα, 1970, Δώδεκα ερωτικά, 1970, Ο μουγκός τραγουδιστής, 1980, Ιστορήματα, 1985, Τα ερωτικά, 1986, Ο φόβος του ακροβάτη, 1989, Κήποι στον Παράδεισο, 1990, Στο βάθος του χρώματος, 1993, Το ημερολόγιο της αυριανής εξορίας, 1995, Η μακρινή άγνωστη χώρα, 1999, Οι μεταμορφώσεις των κήπων, 2003, Χαιρετισμοί, 2006, Της Μοναξιάς και της Λύπης, 2007
ΙΙ. Πεζογραφία. Το ρήγμα (διηγήματα), 1966, Ο λάκκος (διηγήματα), 1972
ΙΙΙ. Θέατρο. Το Φαγκότο ή Το τραγικό τέλος του Νικηφόρου Φωκά
και η ηρωική ζωή του Π. Ν. Πάστη, 1971

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Σαν το αγρίμι έζησα,
Στυλώνοντας πάντα τ’ αυτί μου,
Αλλάζοντας πρόσωπο κι όνομα
Ανάμεσα σε τουφέκια, σίδερα και σκοινιά,
Μες σε πηγάδια έριξαν τον ύπνο μου,
Σκυλιά και σύρματα ξέσκισαν το κορμί μου,
Δεν μου άφησαν τίποτα,
Τη σιωπή μου γλίτωσα μόνο,

Σαν το αγρίμι έζησα τη ζωή μου,

Αυτοβιογραφικό σημείωμα του Θανάση Κωσταβάρα. Από το προσωπικό αρχείο του ποιητή Ηλία Γκρή

Δεν υπάρχουν σχόλια: