Τι είναι αυτό το βοριαδάκι; Του άλικου
εγγύηση; Ένας αναγραμματισμός του πλούτου;
Λειχήνες τάπητες ως τα έσχατα μας προβλέπουν
ούτε ένα βήμα πιο πίσω, έκστασης τάματα
στο όνομα αυτού του παράτολμου σφηκιάρη
η επιδέξια δύναμη, της θέλησης κάστρο
το αγριόμελο περιμένει ψηλά πάντα στα
κλαδιά της μουριάς των πεύκων κρυμμένη η αλήθεια
λήθη του κόσμου του θεού μνήμη, του θεού λήθη
του κόσμου μνήμη, ναι, ως εκεί που το μάτι φτάνει,
Σαίρεν, κείμενο ανοιχτό βιβλίο απόγειο
της φύσης, μπαινοβγαίνουμε στους καιρούς παράγραφοι
ως κρίματα, ως κύτταρα ποτισμένα με όναρ
χρεωμένοι τα τοπία των λυγμών, φιλάγρυπνοι.
Γιώργος Βέης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου