Κάθε σταφύλι, ένα πρόσωπο.
Φέρνει τη θάλασσα στον κήπο.
Κάθε κύμα ένα τσαμπί.
Εγώ μένω εδώ
Ως πράσινο πανικοβλημένο χώμα.
Ενδιάμεσα υπάρχουν τα πρόσωπα.
Σας επισκέπτομαι στον καθρέφτη μου
Γιορτινά πρόσωπα, γονείς μου.
Καθένα σας η άλλη πλευρά μου
Τ’ άλλο μισό.
Στα μάτια, μεταξύ σας εγώ.
Όλο το βράδυ τα σκέφτομαι στο χαλάκι της πόρτας
Εκεί εκτελούνται τα χνότα.
Σηκώνομαι να δω αν υπάρχουν νεκρά έντομα,
Αγκαλιές στον κήπο
Όπου με περιμένετε κι οι δυο.
Πέτρος Σεφανέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου