Όσο πιο μακριά μπορούσα από τον φόβο του θανάτου.
Σε νεαρή ηλικία μια ορμή δημιουργική
Εξ ολοκλήρου με κατέλαβε.
Άρχισα να καταπιάνομαι με κάθε είδους κατασκευές.
Πατέντες κι εφευρέσεις εκατοντάδες έφτιαξα.
Ειδίκευσή μου οι ποντικοπαγίδες.
Από όσες κατασκεύασα αγαπώ πρωτίστως μία.
Την ποντικοπαγίδα-αυταπάτη.
Εργάστηκα πολύ για αυτήν, κουράστηκα.
Η βασική της λειτουργία έχει ως εξής:
Ένας ευαίσθητος ανιχνευτής κίνησης ενεργοποιείται
Ακόμα κι από επιδέξια ποντίκια.
Την ώρα που μυρίζουνε το δόλωμα
Μπροστά τους είναι ένας καθρέφτης –
Χωρίς να το καταλάβουν παγιδεύονται.
Με το βάρος του σώματος η πόρτα κλείνει.
Το θύμα χάνεται στο δαιδαλώδες τούνελ
Που οδηγεί μοιραία μέσα από συστοιχίες χώρων και διαδρόμων
Στον θάλαμο πνιγμού.
Τώρα που γέρασα το ξέρω
Κι εγώ σαν ποντικός στη φάκα πιάστηκα.
Στη φάκα της υπάρξεως.
Στράτος Κοσσιώρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου