Αρχαίος θυμός

από τα έγκατα του μέλλοντος

αρχαίος υψώνεται θυμός

πράξη πρώτη της ιστορίας

εξίσταμαι και απορώ

ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου

η ανθρώπινη φωνή μού απαντά

εγώ

εγώ

το αρχαίο θηρίο

εγώ

στη χαύνωση του κόσμου

εγώ

δεν είμαι εσύ ακόμη

εσύ

μπροστά μου στέκεσαι

μη φοβάσαι

τραγούδησέ μου

γράψε μου

κάνε επιτέλους

το ανθρωπίνως δυνατό

τον άνθρωπο

άσε με να κάνω

αρχαίος με συνέχει φόβος

αρχαίος θυμός

αυτήν τη μόνη ώρα

καθώς με απαλλάσσει

από τα πάθη της ψυχής

σκληρή σε εσένα

η εξομολόγησή μου

κοιμόταν μέσα μου το θηρίο

γιατί την ξύπνησες

φύσηξε επιτέλους ο αέρας

πήρε τον αρχαίο θυμό

το αρχαίο έφερε θηρίο

την αγάπη

ζήσε μαζί μου

όπως μαθαίνεις κάποτε να γράφεις

το α, την αγάπη

το ω, την αγάπη

όλα τα ψέματα να βγουν αλήθεια

στο αλφαβητάριο της ζωής μας

η απόσταση γεννά

την προσδοκία της συνάντησης

η εγγύτητα όμως;

θυμώνω όταν είμαστε

τόσο κοντά οι δυο μας

περιμένοντας ανυπεράσπιστοι

την απομάκρυνση να πλησιάζει

για αυτό σου λέω

την ώρα εκείνη που τίποτε

ανάμεσά μας δεν χωρεί

έλα να γίνουμε ένα

να ζω

να ζω και να ζητώ συγχώρηση

στα περίχωρα του θυμού σου

αρχαίε θεέ μου

Σάρα Θηλυκού