Ένας σύντομος αποχαιρετισμός

Η Μαρία Γκούμα, που κατείχε μια μικρή γκαλερί στο Ναύπλιο, την αποκαλούμενη «Αίθουσα Τέχνης Ναυπλίου», μερικές ανάσες μετά το «Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα», επί της Βασιλέως Αλεξάνδρου 5 και έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στα 58 της χρόνια, πριν από λίγες μέρες, κατείχε το ανεκτίμητο προνόμιο να τοποθετεί το προσωπικό της εγώ πίσω από το εγώ των καλλιτεχνών.

Επέλεξε να δημιουργήσει έναν χώρο έκθεσης της δημιουργίας εκτός των επιλεγμένων τειχών των Αθηνών. Ενεπλάκη από το 1987 στα πολιτιστικά δρώμενα της Αργολίδας και δη του Ναυπλίου. Ήταν δοσμένη, όσο λίγοι σήμερα στη δουλειά της. Η σεμνότητα και το ευαίσθητο αισθητήριό της για την τέχνη ήσαν τα κύρια χαρακτηριστικά των εκθέσεων που φιλοξενούσε.

Έδειξε, σε μια πορεία 25 ετών, επώνυμους και νέους καλλιτέχνες, με την ίδια συνέπεια και τον ίδιο ενθουσιασμό, με την ίδια πληθωρικότητα στην προβολή του έργου τους και την ίδια λιτότητα και αποστασιοποιημένη διακριτικότητα στη διοργάνωση της έκθεσής τους, από το χαράκτη Βασίλη Καζάκο, τις δημιουργούς Εύα Μελά και Λήδα Παπακωνσταντίνου, μέχρι τις καλλιτέχνιδες, αποφοίτους  του Κολλεγίου Pierce College.

Τη θυμάμαι στα εγκαίνια του δικού μας Θοδωρή Δασκαλάκη, αεικίνητη και δροσερή, να προσπαθεί να κρατήσει τα νήματα που συνδέουν το μοντερνισμό με την παράδοση, τους δημιουργούς με τους συλλέκτες. Η Μαρία Γκούμα υπήρξε μια ιδιαίτερη μορφή που σφράγισε από την περιφέρεια τα πολιτιστικά δρώμενα. Ανιχνεύοντας και αποκαλύπτοντας τα διαφορετικά πολιτισμικά και σύγχρονα πρόσωπα της τέχνης.

ΛΗΔΑ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ