14/1/12

Λογοτεχνική κριτική και εξουσία

Πριν:
«Ο [Νίκος] Παπανδρέου στήνει με άνεση τα ποικιλώνυμα σκηνικά του [...] φροντίζει να δώσει ένα ορισμένο χρώμα στους χαρακτήρες του και φτιάχνει μια συνεκτική και καλά οργανωμένη πλοκή, η οποία οδηγεί με επαγωγικό τρόπο στη λύση της.»
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

«Δίνει στην καθημερινότητα μια διάσταση ηρωική. Ακόμη και οι έλληνες ‘λούζερ’ ήρωές του κάνουν προσπάθειες να ξεφύγουν από την κατάστασή τους, έστω και αν αυτή η φυγή διαρκεί μόλις λίγα δευτερόλεπτα. Πιστεύει στην παρέμβαση ενός προσώπου ή ενός γεγονότος που αλλάζει τη ροή των πραγμάτων.»
Το Βήμα



«Ο Νίκος Παπανδρέου [...] συνδυάζει έναν παράδοξο για τα ελληνικά πεζογραφικά δεδομένα εξωτισμό τόπων και χώρων με την πολυφωνία και το πολυσυλλεκτικό που αυτοί προϋποθέτουν, ενώ ταυτόχρονα διαλέγεται μέσω της ιδιάζουσας, ως προς τους ρυθμούς και πλεύσεις, γραφής του πάνω στην κοινή αγωνία των απανταχού ηρώων του για την ανεύρεση της γραμμής εκείνης που θα τους οδηγήσει έξω από την κοινοτοπία μιας αλλοτριωμένης ύπαρξης.»
περιοδικό Διαβάζω
                     
«Απολαυστικά διηγήματα, με χιούμορ και φιλάνθρωπο σαρκασμό, ελαφρώς σουρεαλιστικά αλλά απολύτως αληθοφανή μέσα στη μυθοπλαστική μεγέθυνση ελαττωμάτων και παθών, αισιόδοξα όμως, αφού δεν κρύβεται η ανάγκη του ατόμου να αγαπήσει και ν' αγαπηθεί, η επιθυμία του όντος να ζήσει πλέρια τη ζωή που του δώσανε να ζήσει.»
Ελευθεροτυπία

 «Οι σφουγγαράδες της Ύδρας ενδιαφέρουν εξίσου τον Ν. Παπανδρέου όσο οι αγρεργάτες του Καναδά, οι Τουαρέγκ της Σαχάρας, οι πληβείοι της Βαγδάτης ή τα άγουρα κολεγιόπαιδα της αγγλοσαξονικής Αμερικής. Ο κοσμοπολιτισμός του δεν ισοπεδώνει τις διαφορές από κουλτούρα σε κουλτούρα, αλλά ίσα ίσα έλκεται από αυτές.»
Τα Νέα

«Ο συγγραφέας επαινέθηκε ιδιαίτερα για την οικονομία και για το μέτρο στους εκφραστικούς του τρόπους, για την υπαινικτική γραφή και για την υφολογική συνοχή των διηγημάτων του.»
Το Βήμα

«Είναι τέτοιος ο ρυθμός της ανάγνωσης στην οποία υποχρεώνει το καλά συναρμοσμένο κείμενο, είναι τέτοιο το ενδιαφέρον για τη διαλεύκανση του μυστηρίου, που η δομή του κειμένου εξαφανίζεται. Δεν είναι μικρό το επίτευγμα. Πρέπει να ομολογήσω πως, προσωπικά, πολύ σπάνια μου συμβαίνει να αφεθώ σε μια τέτοια επιτάχυνση.»
Τα Νέα

Μετά:
«Φυσικά δεν μπορεί κανείς να μη θαυμάσει τα παράξενα ελληνικά του συγγραφέα αδελφού τού (πρώην) Πρωθυπουργού, τα οποία κατά έναν παράδοξο τρόπο δεν θυμίζουν σε τίποτα το ύφος των βιβλίων του. Το ερώτημα είναι αν τα μυθιστορήματα του κ. Παπανδρέου έχουν αυτό το ευγενές και ωραίο ύφος γιατί ανέλαβε να τα ‘εξελληνίσει’ κάποιος μυστικός επιμελητής...»
Το Βήμα

Κ.Β.

Δεν υπάρχουν σχόλια: