η φόρα

φαίνονταν μόλις στο προφίλ σκυμμένη
κάπως δά γερτή ναν σείει την κουνιστήν
του βάθους γηρασμένην πολυθρόνα ‒ το
δειλινό μέ δίχτυα μπόγια ως προμάζευεν
τ’ αδέσποτα χρωμάτων κ’ η αυλαία σε βράδυ
 
θριάμβους θα κομπόθιαζες ότι εθρασύνθης αίμα
 
Κώστας Θ. Ριζάκης