κονιορτός και άμμος

μετακινούνται οι πληθυσμοί
πολέμου σκιάδι
κονιορτός και άμμος
εκ Λιβύης
ηλίου κρύπτη
πόθε ήτανε που κατεβαίναν
οι έλληνοι ενταύθα
απ' του βορρά τα ύψη
νέφη
σ(κ)λάβοι
κι οι λαοί οδεύοντας και πλήθη
χώραν χωρούντες αρμονίη
παλίντονος
λαών θαλάσσεις
και κινήσεις
κύμα
εξ ανατολών και νότου
διά θαλάσσης
φύκια
τάφος υγρός και φώς*
το δίχα
ανέσπερος εορτάζω
λαός ανθρώποις
και θάλασσα
αλός και σκόνη
λάσπης
υγρή ζωή θανάτου
λάμα το φώς
προσώπου
μοίρα
 
* άνθρωπος· καθ' Όμηρον (μη περισπώμενον) ο άνδρας (α 355: «ἐν Τροίῃ, πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι φῶτες ὄλοντο»).
 
Θοδωρής Σαμαράς