Ένιο Μορικόνε

ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΓΑΛΙΑΤΣΟΥ

Η μουσική του, αναδεύοντας πέντε αιώνων μουσική εμπειρία, στάθηκε τα τελευταία σαράντα χρόνια στις κορυφώσεις της Δυτικής μουσικής δημιουργίας. Απέδειξε πως ένας λόγιος συνθέτης μπορεί να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού και να προσφέρει παράλληλα λύσεις σε εποχές που η Δυτική μουσική δοκιμάστηκε σκληρά από αδιέξοδα και οριακές στιγμές αμηχανίας. Αυτός ο συνθέτης κλασικής παιδείας με τον απόλυτα δομημένο μουσικό λόγο, ο έντεχνος, προσμείχθηκε συχνά με το λαϊκό στοιχείο, διανθίζοντας το έργο του -απ’ άκρη σ’ άκρη- με μοτίβα που διέθεταν τον αυθορμητισμό και τη δύναμη ενός λαϊκού συνθέτη.

Αντιλήφθηκε τη μουσική ως μία και μοναδική χειρονομία και, με όχημα τις κινηματογραφικές ταινίες, γεφύρωσε τις διαφορετικές ιστορικές στιγμές της και ανέμειξε τις διαφορετικές κοινωνικές καταβολές της. Έθεσε έτσι τον εαυτό του στην πρωτοπορία ενός αιτήματος μουσικής συνύπαρξης, ειδών, τάσεων, ιδιωμάτων, προσδιορίζοντας εκ νέου τους όρους ενός ανοιχτού παιχνιδιού, αναγκαίου όσο και η απελευθερωτική εμπειρία της μουσικής απόλαυσης.

Ένας συνθέτης ο οποίος, γράφοντας ακατάπαυστα μουσική, δεν είχε τον χρόνο να σκεφτεί τι θα ήθελε να κάνει, είναι ακριβώς κάποιος που ονειρεύτηκε τη μουσική του, σ’ ένα παράξενο όνειρο που κράτησε γύρω στα πενήντα χρόνια και όταν ξύπνησε είδε τον εαυτό του να ονειρεύεται τη ζωή του, σ’ ένα διακεκομμένο όνειρο πραγματωμένων μουσικών.

Είναι ένας από τους πολλούς λόγους για να τον αγαπάει κανείς.

Κυρίες και κύριοι, όχι λιγότερο από Ένιο Μορικόνε!

(Από τον πρόλογο σε συνέντευξη του Ένιο Μορικόνε, στο μουσικό περιοδικό Octava το 2005)

Ο Μανώλης Γαλιάτσος είναι συνθέτης

Βασίλης Ζωγράφος, Άτιτλο, 2019, λάδι σε χαρτί, 50 x 36 εκ.