Ο Άλκης Ρήγος με
αυτόν τον τόμο ολοκληρώνει μια ερευνητική προσπάθεια χρόνων που άρχισε
καλύπτοντας το κενό στην ελληνική βιβλιογραφία ιστορικής καταγραφής της
κοινωνικό-πολιτικής ανάλυσης της γένεσης και εξέλιξης του Ρόλου και του Λόγου
του Πανεπιστημιακού Θεσμού από τον Μεσαίωνα στη Νεωτερικότητα και συνεχίστηκε
με την πορεία του στον νεοελληνικό κοινωνικό σχηματισμό και κυρίως του ρόλου
της φοιτητικής συνιστώσας του, σε στενή συνάρτηση με το κοινωνικό-πολιτικό
γίγνεσθαι.
Ιδιαίτερα η προσέγγιση του Ελληνικού
Πανεπιστημίου, τόσο στον πρώτο τόμο ο οποίος κάλυψε την περίοδο από την ίδρυση
του Πανεπιστημίου Αθηνών στα 1837 μέχρι το 1909, όπως και σε τούτον τον δεύτερο
τόμο που καλύπτει την περίοδο από το κίνημα στο Γουδί το 1909 μέχρι και την επιβολή
της τριπλής κατοχής το 1941, επιχειρήθηκε μέσα από συνέχειες στις στήλες του
μηνιαίου ένθετου «Παιδεία και Κοινωνία» της εφημερίδας Αυγή, κάτω προφανώς από τους όρους και περιορισμούς του είδους μιας
τέτοιας έκδοσης η οποία απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό. Όρους που δεν
ανταποκρίνονται προφανώς στην αυστηρή γραφή ενός επιστημονικού κειμένου –που
χωρίς να παύουν να αναφέρονται σε πηγές κι αρχεία και προηγούμενες εργασίες–
επιβάλλουν μια πιο ανάλαφρη ευκολοδιάβαστη προσέγγιση.
Στόχος όχι απλά η γνώση του χθες, αλλά η
ανάδειξη βασικών προβλημάτων που ταλανίζουν τις δύο συνιστώσες ενηλίκων
διανοουμένων πολιτών –καθηγητών και φοιτητών– οι οποίες συναποτελούν αυτόν τον
ιδιότυπο προκρατικό και σε μεγάλο βαθμό αυτοδιοικούμενο δημόσιο Θεσμό, και η
αναγωγή αυτού του χθες στο σήμερα. Επιχειρεί δηλαδή να ψαύσει μέσα από την
παρακολούθηση του χθες χρόνου του Ελληνικού Πανεπιστήμιου, τις σταθερές που
συνέχουν τον Θεσμό, τις συνέχειες και ασυνέχειες της παρουσίας του και κυρίως
τον αυξημένο ιδεολογικό, πολιτικό-πολιτισμικό Ρόλο και Λόγο που παράγει, πολλές
φορές και με καταλυτικές συνέπειες στον νεοελληνικό κοινωνικό σχηματισμό.
Η προσέγγιση της πανεπιστημιακής πορείας
σε αυτό τον τόμο, αναμετριέται με μια ιδιαίτερα σημαντική και πολυσήμαντη
περίοδο για την εξέλιξη της κοινωνικό-πολιτικής και πολιτισμικής μας
πραγματικότητας. Περίοδο κατά την οποία η χώρα αλλάζει ριζικά σε όλα τα
επίπεδα…
Τον τόμο συμπληρώνει αναλυτικό επίμετρο με
τις αντίστοιχες εξελίξεις, μέχρι τις πιο πρόσφατες. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην
περίοδο της Δικτατορίας του 1967 και τον ρόλο του αντιδικτατορικού φοιτητικού
κινήματος, καθώς και στα χρόνια της μεταπολίτευσης, με τις προοδευτικές
κατακτήσεις, τα πισωγυρίσματα μιας καπιταλιστικής νεοφιλελεύθερης,
εκπαιδευτικής και όχι μόνο, «αντιμεταρρύθμισης», και τις ελπίδες επαναφοράς της
Παιδείας στο αξιακό της βάθρο, ως δημόσιο κοινωνικό αγαθό, μέσω της ανάδειξης
στην Κυβέρνηση, της ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου