In memoriam

Ο Κωστής Παπαγιώργης άσκησε το επιτήδευμα της ζωής με τη γνησιότητα του αυθέντη. Διανοούμενος των παθών βυθίστηκε στα πάθη, λάτρεψε τη σωματικότητά τους και δεν δίστασε στιγμή να της δώσει την ψυχή του. Σαν αριστοκράτης της περιφανούς σπατάλης που καταστρέφει τα σπαρτά για να γλεντήσει με τους φίλους του, αντέστρεψε το σχήμα και διάβηκε μέσα από τη σοδιά του πνεύματος, ποδοπατώντας τα υψηλά επιτεύγματα που ετοιμάζουν νέους δυνάστες κι εξουσιαστές της λαϊκότητας. Αντιμέτωπος με τον φόβο του τραυλού θανάτου βρήκε το φάρμακο και το φαρμάκι στο βιωμένο κόσμο του λαϊκού, με την αρχέγονη έννοια του όρου, της παπαδιαμαντικής ρόδας που γυρίζει.

Χρειάστηκε το έρμα της ελληνικής επαρχίας, του αθηναϊκού προαστίου και της γαλλικής μητρόπολης για να σταθεί πάνω από τους πολιτικούς διαχωρισμούς. Σάρκασε την πολιτική ορθοφροσύνη μιας ψοφοδεούς ελίτ που επιτίθεται στις ζωτικές προκαταλήψεις μας, υπερθεματίζοντας για μια κοινότητα σάρκας και πνεύματος, για μια ταυτότητα υποκειμένου κι αντικειμένου όπως αυτή αναφαίνεται στη μέθεξη της ιδέας του ωραίου σε κάθε τι αισθητό.

Στη στάση της Καλλιδρομίου, εκεί όπου το ιδιοφυές ταλέντο σπαταλιόταν με κραυγαλέα περιφρόνηση για τα αργύρια των θεσμών, συναντήθηκαν σπουδαίοι εραστές και εξαίρετοι μύστες στο θαύμα της ύπαρξης. Ο Κωστής Παπαγιώργης έκαμε κι αυτός τη στάση του εκεί για μια δεκαετία, κανοναρχώντας στην παρέα αριστοκρατών ποιητών, συγγραφέων και φλογερών διανοουμένων δίχως έργο, χλευάζοντας τη λογιοσύνη κάποιων περαστικών, για να μετακομίσει τέλος σ’ έναν έρωτα ζωής που καθώς φαίνεται συμπύκνωνε το ιδανικό του.

Στις 24 Μαρτίου, στο νεκροταφείο Χαλανδρίου, ο Κωστής προσετέθη στον λαό του. Καλό κατευόδιο κι ένα χαίρε στους κοινούς μας φίλους.

Χαλάνδρι, 26/3/14

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΡΤΙΚΑΣ