Νίκος Γυφτάκης- Ζωή |
Άλλο δεν άντεχε, όλο κατακόρυφα
η σιδερένια μύτη του διαβήτη τον κάρφωνε βαθύτερα
έπαιρνε ύστερα να στρίβει η όστρια
τριγύρω τα πεζόβολα και πλήθος πολυκάταρτα στις καμπύλες,
μέχρι τα ορεινά κανονιοβολούσαν στις Συρακούσες.
Θα το γύριζε διέδιδε το παιχνίδι και με τους ίδιους κανόνες
θα έσπαζε τον σύρτη
κι ας ψυχορραγούσε σουπιά ξέπνοη στα καμάκι.
Ήξερε βέβαια ότι εκείνο το ελληνορωμαϊκή που ακολούθησε
ήτανε μπούρδες, ανήλικοι γοβιοί
έτσι να έτριβες το φύλλο της αρμπαρόριζας, χάνονταν.
Τέλος εζήτησε μια μαγνητική τομογραφία
τι επιστήμη, τι αναπτυξιακό δάνειο, τι άσπρα γεράνια
όλα είναι υπόθεση φόρων, φόνων, θα φανεί
θα δείξει η πλάκα την ευθύνη, τα δικαστήρια
θα παίζουν στα τρανζίστορ την απόφαση.
Αυτός θα πάρει από το χέρι τους Δωριείς
που τα κοπανάνε στο κυλικείο ανεπανάληπτα αισιόδοξοι,
θα αλλάξει όνομα έτσι για πίκα των ενάντιων,
κι αφού αφήσει τρεις προφητείες
τους Ατρείδες, τον Μωυσή για ξεκάρφωμα, τα Σοβιέτ
ίσια κάτω θα βγει στην μεταρσίωση.
Το σπαθί όμως δεν ήταν απρόσεχτος κορυδαλλός
σύρριζα δεν κινείται στον ώμο η αμνηστία
ούτε Επίκουρο προλάβαινε στην κατεβασιά
Από τότε βρικολάκιασε στα συνδικάτα και στα μοναστήρια
η Ανάσταση καμώνεται τον γεωμέτρη για το πόπολο.
Απόστολος Λυκεσάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου