Η μυθική ομορφιά των αγγέλων

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ

ΒΑΚΗΣ ΛΟΪΖΙΔΗΣ, Ο άγγελος και ο γλύπτης, εκδόσεις Μανδραγόρας, σελ. 40

Με μότο στίχους της φιλοσοφημένα λυρικής ποιήτριας Ζέφης Δαράκη, ακουμπώντας στο μοτίβο της «θα ξαναφέρω πίσω το ρυάκι», ο κύπριος ποιητής Βάκης Λοϊζίδης (γ. 1965) αντλεί «ουρανό» και «χώμα» για τους αγγέλους του, σε μια σύνθετη και απαιτητική προσπάθεια να ορίσει την απόλυτη ομορφιά, με ανθρώπινα μέτρα και εργαλεία τής αισθητικής, χωρίς όμως να καταργήσει τη μεταφυσική, έστω τη μυστηριακή φύση του ωραίου.

Οι άγγελοι

δεν θα μάθουν ποτέ

να γράφουν

δεκαπεντασύλλαβους και σονέτα

Το μέτρο μένει κρυφό

στην ποίησή τους

Το εγχείρημα του Λοϊζίδη έχει λοιπόν τον χαρακτήρα της επινόησης μιας διαδικασίας οικείωσης-οικειοποίησης του συμβολισμού των αγγέλων, ώστε η μελέτη του «φαινομένου» να γίνει εκ του σύνεγγυς, πάντα με σημείο εκκίνησης τον άνθρωπο, αφού αυτού τη θέαση αποτυπώνει το ποίημα και προς τα άνω κατευθύνει το βλέμμα του, προσδοκώντας δυνάμεις αντίρροπες ή έστω αμέτοχες στη στοιχειακή δύναμη της φύσης.

Δεν είναι κομβικό σημείο

το φτερό στον άγγελο

Είναι πόλος της φαντασίας

Κι αν δεν το δεις

υπόθεσέ το

κοιτώντας ένα σύννεφο

που ταξιδεύει σιωπηλό

την ώρα της καταιγίδας

Εν τέλει, επιβάλλοντας η τέχνη τη δική της εκδοχή στα πράγματα, μετουσιώνοντας ακόμα και την ουράνια φύση των αγγέλων, απλώς αλλάζοντάς τους τη χρήση, με τον κλασικό τρόπο των objets surrealistes a fonctionnement symbolique.

Τον άγγελο με το σπασμένο χέρι

και το ψάθινο καπέλο

τον είπε τρελό του χωριού ο γλύπτης

Έτσι τον απάλλαξε

από τα στερεότυπα των αγγέλων

και μ’ ένα παιχνίδι με τροχούς

τον επέστρεψε στην παιδική ηλικία

Σε αυτή την αισθητική πρόταση φαίνεται να καταλήγει ο Λοϊζίδης, κι εδώ είναι που εγείρονται οι εύλογες απαιτήσεις, της άρθρωσης του εγχειρήματός του, της δημιουργίας εκείνου του αφηγηματικού ή μορφολογικού ιστού, που θα συγκρατεί τα υλικά που χρησιμοποιεί, τα οποία φέρουν βαρύ συμβολικό και έντονο μυθολογικό φορτίο, και η ιστορία τους, το χρονικό τους άνυσμα, ταυτίζεται με αυτό της ποίησης.

Χωρίς πρόλογο

μα και δίχως επίλογο

η ζωή των αγγέλων