Άδειασα και ξαναγέμισα τον ταξιδιωτικό μου σάκο.
«Μόνον τ’ απαραίτητα» είπα.*
Την πύλη του Αδριανού θα πά’ να ιδώ.
Κινάω.
Εκεί από κάτου θα γείρω ν’ αποκοιμηθώ
μες στα χαλάσματα της πολυμάστου
της βυζάχτρας
κι αγρίμι πού ’ναι
Παρθένος, όπου
λέοντες, ταύροι, γρύπες,
πάνθηρες, αλάφια και βόδια
προσκυνούν σε
αναζητάω
τα χνάρια κάτω ανάγλυφα στο πλακόστρωτο πως
την μαρμάρινη οδό λοξεύουνε
για τα πορνεία. Όττω τις έραται...**
Άδειασα και ξαναγέμισα τον ταξιδιωτικό μου σάκο.
«Μόνον τ’ απαραίτητα» είπα.*
-------------
* Γράφοντας κάπου, ο Ελύτης, για του καθενός τσ’ αγάπες
** πριν απ’ όλους της Ψάπφας
Θοδωρής Σαμαράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου