να πάμε να φυλάξουμε στης Τρίχας το γεφύρι
που θα περάσει ο βόιβοντας με τους αλυσωμένους·
να κόψουμε τους άλυσους να βγουν οι σκλαβωμένοι,
να βγει της χήρας το παιδί, π’ άλλο παιδί δεν έχει,
κι αυτό το ’χει μονάκριβο στον κόσμο ξακουσμένο*
ο παππούλης μου ο Θοδωράκης
γέρος του Μωριά τραγουδούσε και πλοκούσε
στιχοπλόκια μια χαρά!
έσπερνε οπού ’βρισκε γυναίκα καρπερή
στους λόγγους στα χωριά
σε μιαν αγναντερή
ηρώων σπέρμ’ αθάνατο
τα μούλικα του Θοδωράκη
αν ήταν σερνικά τα ’νοματίζαν του πατρός
διό· μαρή, να τόνε πάρεις τον γαμπρό
μον’ πρόσεξε μην τόνε λένε
Θοδωράκη
μην σού ’ναι αδερφός!
Θοδωράκης ο σουγιάς
έσπερνε δεξά ζερβά
* Στιχοπλόκι του γέρου του Μωριά (απόσπασμα), επιμ. Π. Μπουκάλα.
Θοδωρής Σαμαράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου