25/12/20

ότι σισύφειος κι η αγάπη

στριφογυρίζει ο πανικός κάθισμ’ αφού δεν βρίσκεις:
λες να ’ν’ η εξομολόγηση σκαμνί όταν μαστορεύεις;
με ποια εξαρτήματα θα οδηγηθεί ξεσκέπαστη στη
λαμπερήν ασκήμια της ξεμάλλιαγη μια αλήθεια; κι
αδράχτηκες στου μπόλικου το φεγγαροκλωνάρι μη
στον θεό σου λησμονάς όσα φυρά λιπαίναν τής λύπης
σταυρωτές σιωπές τώρα όπως πας ν’ αγγίξεις ‒το

πλέον βαθύ τών τρωκτικών πηγάδι θέτει η αγάπη‒ τι

δέλεαρ κάθε σου επωδός κρυφτό σε ανόδων πτώσεις!

Κώστας Θ. Ριζάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια: