Καλωσόρισμα

Αναρωτιέσαι, 

τώρα, που στέκεσαι εδώ,
στην κόψη του Ταινάρειου ξίφους,
τι άξιζε από όσα είδες κι έκανες.

Αν ξόδεψες επάξια
τα χρόνια,
τον άνεμο,
τον ήλιο,
τη βροχή,
τα λουλούδια.

Αν κράτησες τίμια
τη ζυγαριά,
τη χαρά,
τη ματαιότητα,
το χαρτί και το μολύβι,
τα δεκάδες βλέμματα
μέσα κι έξω από τις επιλογές σου.

Αν διάλεξες σωστά
τους ανθρώπους,
τους άλλους κωπηλάτες,
τους χάρτες,
τις πολιτείες,
τους διαβήτες.

Αναρωτιέσαι
και βραδιάζει
και χειμωνιάζει
και οι μέρες μικραίνουν
και τα όνειρά λιγοστεύουν
κι εσύ εξακολουθείς να αναρωτιέσαι.

Μελαγχολία

του τέλους καλώς ήρθες.
Σε είδα όλη!

Γιώργος Μπουγελέκας