13/10/19

Φύλλα στον καιρό


Έβλεπε ήδη τα ματωμένα πρόσωπα των προσφύγων και η εικόνα με την μάνα και το παιδί μέσα στη κλούβα του θύμιζε Άλλους μαύρους καιρούς. Ύστερα κατέβηκε από την πλατεία χαμένος μέσα στον θόρυβο των "Ζητάδων" που βρήκαν την ευκαιρία να γίνουν πάλι "Ράμπο". Ύστερα έψαχνε να βρει στις δέλτους της ιστορίας αν κάποια εκλεγμένη κυβέρνηση τόσο γρήγορα είχε καταργήσει πρόνοιες υπέρ του κόσμου της εργασίας. Μάταια έψαχνε.
Ο ερημίτης αισθανόταν πια την παγωνιά της μοναξιάς. Με κόπο έκανε τις δουλειές του, ακόμα και τις πλέον απλές. Σαν να είχε εντός του συμβεί μια αλλαγή, από αυτές που τρομάζουν τους ανθρώπους. Ακόμη και την αγαπημένη φίλη του είχε πια καιρό να την δει. Από την τελευταία φορά θυμάται μια εικόνα γεμάτη θλίψη. Ήξερε γιατί. Θα την ξανάβλεπε κάποτε, ο κόσμος τους ήταν τόσο κοινός. Ένας τόπος αγάπης, έτσι του είχε πει από καιρό πριν.
Γύρισε πάλι κατά την πλατεία. Έβλεπε πίσω από το διώξιμο των μεταναστών και των προσφύγων το χρώμα του χρήματος. Αυτή η κυβέρνηση όλα φαίνεται τα έκανε για το χρήμα των φίλων της. Είχε προετοιμαστεί καλά για αυτό. Πως να μοιράσει τον δημόσιο πλούτο σε λίγα "τίμια ιδιωτικά χέρια". Αυτά τα χέρια που είχαν στα αλήθεια δουλέψει σκληρά για να έχουν δικούς τους ανθρώπους στο γκουβέρνο.
Ο ερημίτης κατέβηκε στην Ερμού και μπήκε στην Καπνικαρέα. Πάντα του άρεσε αυτή η μικρή εκκλησιά χαμένη μέσα στο πολύβοο κέντρο. Άναψε ένα κερί και προσευχήθηκε, χρόνια μετά την τελευταία φορά, για τους εξόριστους του κόσμου. Ύστερα περπάτησε στα μαγαζάκια των άλλων πολιτισμών που γέμιζαν με τα αρωματά τους το κέντρο της πόλης. Φοβόταν πως και αυτά σιγά-σιγά θα γίνονταν ένα ίδιο γκρίζο πράγμα. Γιατί στους νέους κυβερνώντες δεν άρεσαν τα χρώματα, ούτε οι άλλες μουσικές. Μόνο την μουσική που έβγαινε από την ΓΑΔΑ άκουγαν, αυτόν τον ήχο που θύμιζε ουρλιαχτό ύαινας. Γύρισε στο κονάκι του σκεφτικός. Ένα οικείο άρωμα είχε γεμίσει τον χώρο του. Άναψε ένα τσιγάρο και είδε ένα σημείωμα με μια φράση: «Θα είμαι πάντα κοντά σου». Χαμογέλασε, τελείωσε το τσιγάρο του και έκλεισε τα μάτια του. Ίσως για πάντα.

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΑΚΕΛΛΙΩΝ

Χριστίνα Μήτρεντσε, από τη σειρά Bibliophile,
μικτή τεχνική, κολάζ, εξώφυλλα και σελίδες βιβλίου, 70
x 50 εκ. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: