Μια νύχτα του Ιούλη

Peace, love and understanding, όπως έλεγαν και κάποιοι δυστυχώς αφελείς την δεκαετία του ‘60

Μια καυτή νύχτα του Ιουλίου η ζωή με προσπερνούσε γνέφοντάς μου φιλικά και το σύμπαν προσκυνούσε τα ίδια του τα μυστικά η μορφή σου ξαγρυπνούσε στο μυαλό μου ηδονικά κοιτούσα από το ύφος της αβύσσου το κρυφό ιερό κορμί σου αγγίζοντας από μακριά το εσύ σου· πέραν από την πηγή της Στυγός στα ίχνη του ύστατου ανύπαρκτου ρηγός ενεδρεύει κραταιός ο Μέγας Κυνηγός· στο α και το ω του Μεγάλου Κυνός ασφαλές σαν το χθες το σήμερα δεν το θες γιατί τότε πώς θα φέρει ένα αύριο λυσιτελές; το χθες σε replay τίποτα δεν σου λέει σκοτεινό αραξοβόλι όμως αυτό ξέρουν όλοι δίχως κάβο και προβλήτα και για ναύλο ούτε την αλφαβήτα ο φάρος πολύ παραπέρα αόρατος ακόμα και την ημέρα εκτός από όσους περνούν τους υφάλους χωρίς να βυθίζουν άλλους όταν είσαι στο πηδάλιο μην ψάχνεις για γοργόνες μόνο για το πρόσωπο της δύναμής σου στους αγώνες· όμως απόψε δεν είμαι στο τιμόνι σκέψεις σαν σφυριά στο αμόνι σε ένα πλοίο από χαρτόνι μόνος μου στην πρύμνη και τα απόνερα για ύμνοι παιάνες μιας απουσίας και μιας αστρικής συνουσίας σε μια νύχτα θέρους κυνική πριν την αυγή την πολική μια στυγνή νύχτα του Ιούλη που της επιβίωσης οι δούλοι έπεσαν στη θάλασσα γυμνοί μα από την δίνη βγήκαν ζωντανοί με την ανάσα σειριακή και την ψυχή οριακή· καλοκαίρι πάλι, είναι εδώ ένα ακόμα τρυφηλό και χαλαρό μα κάποτε θα έρθει κι ένα δροσερό και τρυφερό.

ΘΑΝΟΣ ΜΑΝΤΖΑΝΑΣ

Άποψη της έκθεσης