Το όπλο σας, η ζωή σας βρίσκεται στο μάτι

Κάθε άνθρωπος είναι ένα ερμάριο από πολλές επιλογές,

κάθε μέρα η στάση του εξαρτάται από διάφορα συρτάρια,

ποιά είναι κλειστά ή ανοιχτά διατρέχοντας

τον χρόνο ανάμεσα σε πόλεις σωμάτων και θορύβου

χωρίς να ξέρει τελικά, Από πού έρχεται το κόκκινο μαντήλι;

Το πάτριο αίμα, το παρελθόν του τον ενοχλεί αν και δέρμα

άλλων εκπληρώσεων είναι. Στη μέση της πόλης

και του στίχου πρέπει να πιείτε ένα ακόμη ποτήρι, να ρίξετε

μία ματιά στο συμμέτοχο μάτι σας στη γυμνή θλίψη,

είναι που ο πίνακας του Σαλβαντόρ Νταλί Ισπανία του 1938

θα μπορούσε να είναι η περίεργη ζωή σας, ο δρόμος των δρόμων

των άλλων, ενώ κάθε φορά θα ετοιμαζόσαστε να ανοίξετε

και να κλείσετε θύμησες, γεύσεις και αγευσίες, σπόρους και γράμματα.

Το άσχημο τέλος από τούτη τη συζήτηση με το ενεργό παρελθόν

ίσως είναι η σειρά των ευχάριστων κομητών, τούτων των ανθρώπων  

που περνιούνται για προσκεκλημένοι κι έπειτα σας αφήνουν πιο μόνο.

Να θυμάστε, είστε το όπλο και η ζωή του ματιού σας που δίνετε στον άλλο

αφότου ζήσατε έναν εμφύλιο πόλεμο

από τους πολιτισμούς που προσαρτήθηκαν στο δέρμα,

διαφανείς και άρα αλησμόνητοι σαν την θλίψη

όπου κάθε άνθρωπος βρίσκει ολόκληρο τον εαυτό του. Γυμνό.

Αντιγόνη Κατσαδήμα