Κλέβω ανάσες
φως σε δύσκολο καιρό
κι εκεί ζητώ να χτίσω σπίτι
Τοκίζει η στέρηση τον πόθο
κι οι παρατάσεις σε φλογίζουν
Δεσμεύσεις ηθουργών
ακροβασίες σοφών ασφυκτικές
και μέσα τους σε πνίγουν
Μας ξοδεύει η φλυαρία
κι η διαδρομή, όλο αύριο κι αύριο,
ανώφελη μακραίνει
Γιορτές αναβολής
και δεν είναι κανείς
τέτοιο ποτάμι να γυρίσει
Ποιά άγνωστη θάλπη μας καλεί;
Ποιό διαβατήριο
στα ίδια "πρέπει" πάντοτε μας οδηγεί
και μες στο ψέμα μας κοιμίζει;
Πάνος Κυπαρίσσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου