«Εκάστην Τετάρτην 5-7 μμ, ο κ.Λαμπράκης δέχεται τους απόρους ΔΩΡΕΑΝ»

ΠΑΝΟΣ ΤΡΙΓΑΖΗΣ, Ο Λαμπράκης και το κίνημα ειρήνης, Εκδόσεις Ταξιδευτής, σελ. 174

Το καινούργιο βιβλίο του Πάνου Τριγάζη, που ξεκινά με αναφορές στην προσωπική διαδρομή του συγγραφέα στο φιλειρηνικό κίνημα και τις πνευματικές και πολιτικές καταβολές του παγκόσμιου φιλειρηνικού κινήματος, διαθέτει δύο αξιοσημείωτα στοιχεία: πρώτον, περιέχει αυτοβιογραφικές σημειώσεις του Λαμπράκη που ξεκινούν από την εποχή που ήταν στη γενέτειρά του, την Κερασίτσα Αρκαδίας, και δεύτερον είναι το πρώτο βιβλίο που σκιαγραφεί την ιστορία του μεταπολεμικού ελληνικού φιλειρηνικού κινήματος κάνοντας τους απαραίτητους σταθμούς: η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και την Ειρήνη, το περιοδικό «Δρόμοι της Ειρήνης», ο Σύνδεσμος Μπέρτραντ Ράσσελ και φυσικά, ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει η περιγραφή της Πορείας Ειρήνης του Ολντερμάστον, τον Απρίλη του ’63, στην οποία ο Λαμπράκης, που περιγράφει, εκπροσώπησε μαζί με άλλους ΕΔΑΐτες το ελληνικό κίνημα.

Ακολουθεί η περιγραφή της 1^ης Πορείας Ειρήνης (1963) την οποία ο Λαμπράκης έκανε ουσιαστικά μόνος του, μιας και η κυβέρνηση Καραμανλή είχε απαγορεύσει ην Πορεία με αποτέλεσμα να συλλάβει χιλιάδες πολίτες που προσπάθησαν να πραγματοποιήσουν την Πορεία, καθώς και η περιγραφή της δολοφονίας του Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη και του λαϊκού και διεθνούς ξεσηκωμού που προκάλεσε. Το βιβλίο κλείνει με το χρονικό του ελληνικού κινήματος από το 1945 μέχρι το 1992. Εκείνο ωστόσο που ίσως αξίζει να θυμόμαστε από το Λαμπράκη, εκτός από τη μαρτυρική του θυσία στο βωμό του παγκόσμιου αγώνα για την Ειρήνη, είναι αυτό που μας πληροφορεί ο τίτλος του σύντομου αυτού άρθρου.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ