Σάκης Καράγιωργας

αφιέρωμα

Επιμέλεια Άλκης Ρήγος

Υπάρχουν στην ιστορία κάθε χώρας κάποια πρόσωπα που λειτουργούν ως συνειδησιακοί καταλύτες στάσης ζωής, όχι μόνο για όσους έτυχε να τους γνωρίσουν και να συμπορευτούν μαζί τους, αλλά και για τους μεταγενέστερους, που ειδικά σε ώρες πολύπλευρης κρίσης όπως αυτές που βιώνουμε, μπορούν να λειτουργούν ως μέτρο αυτοσυνειδησίας, ως αξιακά πρότυπα ενεργού δημοκρατικού πολίτη, κριτικού διανοούμενου, ασυμβίβαστου πολιτικού προσώπου.

Ένα τέτοιο πρόσωπο και ο Δάσκαλος –με την πιο ουσιαστική και πολυσήμαντη έννοια της λέξης– Σάκης Καράγιωργας, που με αυτό το μικρό αφιέρωμα, είκοσι επτά χρόνια από τον πρόωρο θάνατό του, επιχειρούμε να επαναφέρουμε στην ενεργή μνήμη ως στοιχείο αναστοχασμού των στάσεων και συμπεριφορών μας, ακριβώς τώρα που ο χώρος της ανανεωτικής ριζοσπαστικής Αριστεράς και η ενωτική του πρόταση –για την ανάγκη ύπαρξής τους έγραφε ο Καράγιωργας κιόλας από το... 1977!- βρίσκετε μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκληση της μακρόχρονης πορείας του. Τώρα, που ένα συνεχώς διευρυνόμενο μέρος του κοινωνικού σώματος –δεν μιλάμε απλά για το εκλογικό ποσοστό του Ιουνίου αλλά για τις ελπίδες που η στάση και οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησαν στην κοινωνία, ανεξάρτητα τι τελικά ψήφισε– προσβλέπει προς αυτόν, ως την ελπίδα υπέρβασης της αδιέξοδης μνημονιακής βαρβαρότητας, που μας επιβλήθηκε βίαια τα τελευταία τρία χρόνια και εντείνεται, χωρίς αιδώ, από τις πρόσφατες κυβερνητικές επιλογές.

Προφανώς, δεν πρόκειται για ένα αφιέρωμα-μνημόσυνο, ούτε για μια εναγώνια αναζήτηση νέων ηρώων στο πάνθεον της ιστορίας του τόπου, αμόλυντων από τα εκφυλιστικά φαινόμενα της πορείας της μεταπολίτευσης, φαινόμενα που επιχειρούνται να αναχθούν σε αίτια–άλλοθι της σημερινής κρίσης, συμπαρασύροντας και διαβάλλοντας όσα -και είναι πολλά- κατακτήθηκαν σ’ αυτή την πορεία δημιουργίας στοιχειώδους κοινωνικού κράτους και ομαλού δημοκρατικού πολιτικού βίου. Πρόκειται απλά για την εντεινόμενη ιστορική ανάγκη, να ανοιχτούν και πάλι οι δρόμοι των αξιών του συλλογικού διαρκούς αγώνα, για ένα αύριο με ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και ουσιαστική δημοκρατία, με πράξεις Αντίστασης και Πολιτικής Ανυπακοής απέναντι σε κάθε μορφή –αυταρχική ή εκσυγχρονιστική- κατάλυσής τους. Αν πράγματι θέλουμε, ως αριστεροί του σήμερα, να ξαναδέσουμε τη σπασμένη κλωστή της μεγάλης ελπίδας που γέννησαν οι δύο προηγούμενοι αιώνες. Αν πράγματι επιμένουμε ότι η ουσία του σοσιαλιστικού προτάγματος έγκειται στο πάντα επίκαιρο αίτημα της απελευθέρωσης του ανθρώπου, δηλαδή «στην ανατροπή όλων των συνθηκών μέσα στις οποίες ο άνθρωπος είναι ένα ταπεινωμένο, σκλαβωμένο, εγκαταλειμμένο και καταφρονεμένο ον» (Κ. Μαρξ: Εισαγωγή στην κριτική της Φιλοσοφίας του Hegel, 1844). Και σ’ αυτό το αίτημα ανάλωσε τη σύντομη ζωή, το επιστημονικό έργο και την ενεργό πολιτική παρουσία του, ο Πολίτης-Δάσκαλος Σάκης Καράγιωργας.