29/9/12

Ο ξεχωριστός Σάκης

ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΠΑΚΟΥ

Γνώρισα από κοντά τον Σάκη Καράγιωργα, αν θυμάμαι καλά το 1984 και αφού ήδη είχα περάσει την Οικονομία, το αρκετά δύσκολο μάθημα του στο Πάντειο. (Ακόμη και σήμερα, το δίτομο βιβλίο του είναι αξεπέραστο). Οφείλω να πω πως τον αντιμετώπιζα με κάποιο δέος. Μπορεί να μην ήταν για μένα ένας μύθος, ήταν όμως κάτι το ξεχωριστό. Τρία ήταν τα στοιχεία, που συγκροτούσαν αυτόν τον ξεχωριστό άνθρωπο. Η αντιστασιακή του δράση, το ότι ύψωσε το ανάστημά του απέναντι στον Ανδρέα, σε μια εποχή που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν "μύθος", και βεβαίως ότι ως πανεπιστημιακός δάσκαλος ο Σάκης Καράγιωργας ήταν, για πολλούς από εμάς, ο κορυφαίος στα "Οικονομικά".
Γνώρισα, λοιπόν, τον Σάκη Καράγιωργα όταν είχα ευθύνη για τις επαφές του ΚΚΕ Εσωτερικού, εγώ ένας "Ρηγάς", με τους ανένταχτους. Τους συντρόφους που είχαν αποχωρήσει από το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ, ακόμη και το ίδιο το ΚΚΕ Εσωτερικού και τον "Ρήγα", αλλά και άλλους συντρόφους εκείνης της εποχής που δραστηριοποιούνταν σε μικρότερα -αριθμητικά όχι αξιολογικά- σχήματα στο χώρο της Αριστεράς. Ήταν η εποχή της γραμματείας Μπανιά, που έγινε πιο συστηματική η προσπάθεια των επαφών και της συνεργασίας με έναν ολόκληρο κόσμο αγωνιστών, που ήταν εκτός ΚΚΕ Εσωτερικού αλλά έβλεπαν με καλό μάτι την συνεργασία και την προοπτική της σύγκλισης.

Θυμάμαι, λοιπόν, ότι στην αρχή αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα επικοινωνίας, μικρό είναι αλήθεια, στις επαφές με τους ανθρώπους αυτούς, οι οποίοι ήταν δύσπιστοι, όχι μόνο για τον φόβο του καπέλου και την αξιοπιστία του ανοίγματος, που πάντα υπήρχε, όσο και για ένα επιπλέον λόγο. Μερικοί από αυτούς, λίγοι είναι αλήθεια, δεν έκρυψαν μια μικρή δυσφορία, επειδή νόμιζαν ότι το "Εσωτερικό" υποβαθμίζει τις επαφές, βάζοντας ένα στέλεχος του "Ρήγα" και όχι ένα κομματικό στέλεχος πρώτης γραμμής υπεύθυνο για τις επαφές αυτές. Στην πραγματικότητα όμως, όπως καταλάβαινα τότε, ο Γιάννης Μπανιάς ήθελε μια νέα ματιά, απαλλαγμένη από βαρίδια του παρελθόντος, επειδή ήθελε πολύ να προχωρήσουν οι σχέσεις του Εσωτερικού με τον ευρύτερο χώρο της εκτός ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ, Αριστεράς.
Θυμάμαι όταν συναντηθήκαμε τυχαία μια ημέρα στο δρόμο, στην Δημητρακοπούλου κοντά στο Πάντειο, με τον Σάκη Καράγιωργα, ζήτημα είναι αν είχαμε συναντηθεί πάνω από μία φορά πριν, άντε δύο το πολύ στα γραφεία του "Εσωτερικού", εκείνος έσπευσε να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο πρώτος για να με χαιρετήσει από κοντά. Περιττό βεβαίως να πω ότι άνοιξε η γη και με κατάπιε, ένιωσα αμήχανα, που δεν πέρασα πρώτος απέναντι για να τον χαιρετήσω από κοντά, και το έκανε εκείνος.
Από τότε εκτίμησα ακόμη περισσότερο τον Σάκη Καράγιωργα. Ήξερα πλέον ότι ήταν ξεχωριστός, όχι μόνο στα μεγάλα και σημαντικά, εκείνα που αναμετριέται ο άνθρωπος με την ιστορία, αλλά και στα απλά, στα καθημερινά. Οι πραγματικοί ηγέτες πρέπει, πρώτα από όλα, να πείθουν με το προσωπικό τους παράδειγμα. Από εκείνη την ημέρα στη Δημητρακοπούλου, ο Σάκης έγινε για μένα ένας δικός μου άνθρωπος. Τον ευχαριστώ πολύ...

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΠΑΚΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: