Πολλά χρόνια της ζωής μου τα έζησα στην οδό Ιθάκης 18, όπου σε μία καμαρούλα, κυριολεκτικά 2×3, χωρούσε με το ζόρι το πιάνο που είχα καταφέρει να αποκτήσω και οι νέοι που κάθε τόσο έρχονταν για ακρόαση και εμπιστεύονταν το ταλέντο τους στην κρίση μου. Πιο κάτω, στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, εργαζόταν μία σεμνή, σπουδαία κοπέλα, η Σοφία Φίλντιση.
Κοινός μας αγαπημένος φίλος, ο Κώστας Κλάββας, μου έφερε μία μέρα στίχους της Σοφίας. Την άλλη μέρα κιόλας, έψαξα να τη βρω και να της πω πόσο είχα εντυπωσιαστεί από την υψηλή ποιότητα, το ήθος, την αλήθεια και τον μοντέρνο για την εποχή τρόπο έκφρασης που ξεχώριζαν στα γραπτά της.
Δεν είναι τυχαίο πως με την πρώτη ευκαιρία και στα πολύ δύσκολα χρόνια τής Χούντας, εμφανίστηκαν στη δισκογραφία τραγούδια μου με στίχους της Σοφίας. Σε έργα σαν τον Σταθμό Μηδέν με τη Δήμητρα Γαλάνη και τον Θέμη Ανδρεάδη, την Παράσταση με τον Γιώργο Μαρίνο και την Κατιάνα Μπαλανίκα έγινε το βάπτισμα της Σοφίας στην ελληνική δισκογραφία. Από τότε και μέχρι σήμερα, δεν έχανα την ευκαιρία να την ξεχωρίσω ή να την εντάξω ανάμεσα στους πολλούς άξιους και αγαπημένους συνεργάτες μου.
Τελευταία, σε μία έκδοση της bond-us music που φιλοξένησε τις Εκ Βαθέων αφηγήσεις μου, ακούγεται με τη φωνή μου το ποίημα της Σοφιόνας μου, έτσι έλεγα τη Σοφία Φίλντιση, ΕΛΕΝΗ, γραμμένο για τον χαμό της αδελφής της, που διάλεξα να συμπεριλάβω σ’ αυτό το μοναδικό αρχείο ηχογραφήσεων λόγου.
Είμαι περήφανος που πρόλαβε η Σοφιόνα μου να ακούσει και να συγκινηθεί και από αυτή μας την τελευταία συνεργασία, πριν από μένα, που έλαβα τον δίσκο για να τον ακούσω δυο μέρες αφού πληροφορήθηκα τον χαμό της.
Να την προσθέσω στο απουσιολόγιο που μεγαλώνει ή στο παρών, το οποίο κάθε φορά που πάω να ξεκινήσω κάτι καινούριο ακούω από εκείνους που λείπουν, να δηλώνουν την παρουσία τους πιο δυνατά από αυτούς που μένουν;
Σοφιόνα μου, για μένα θα είσαι πάντα σπουδαία.
Με αδερφική αγάπη
ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου