Ο ζωγράφος του Οκτωβρίου είναι ο Παύλος Τσάκωνας. Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται σήμερα. Έκανε σπουδές σχεδίου (1996-2003), με δασκάλους τη Βίλυ Κανελλοπούλου και τον Νίκο Στέφο. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (2003-2008), με δασκάλους τη Ρένα Παπασπύρου και τον Μάριο Σπηλιόπουλο.
Συμμετείχε σε ποικίλες ομαδικές εκθέσεις, όπως η «Biennale maris», στην Κρήτη και το Σύνταγμα (2008), η «Urban Προσεγγίσεις», στο project space της Σκουζέ 3, και η «Turbulent Times», στην Art Foundation της Αθήνας (2009), η «Demo#1», στο Dynamo project space, στη Θεσσαλονίκη, η «Walk the live», στο Animefest της Ταινιοθήκης της Ελλάδας, η «no money just honey», στην Antonopoulou art, και η «Athens Open Studios», στην Αθήνα (2010). Τον Νοέμβρη θα λάβει μέρος στο «Vitrina project», στο Open show Studio, στην Αθήνα, που φιλοξενεί κάθε εβδομάδα από έναν καλλιτέχνη. Έχει ασχοληθεί με την εικονογράφηση βιβλίων και έχει φτιάξει τοιχογραφίες σε εστιατόρια, καταστήματα, σπίτια, και έχει κάνει εικαστικές παρεμβάσεις στο δημόσιο χώρο.
Το έργο του Τσάκωνα καθρεφτίζει μια συνεχή αντιπαράθεση με τη σύγχρονη μαζική κοινωνία. Ο άνδρας αστροναύτης, ο κατ‘ εξοχήν κατακτητής τού διαστήματος, περπατά κυρτωμένος, με μια κόκκινη, τσαλακωμένη στολή, μαύρες γαλότσες και πλαστικά γάντια κηπουρού. Φέρει τον τίτλο «Υπουργείο Υγείας και Ασφάλειας».
Ο άνδρας ράμπο-όργανο της τάξης, με το χαρακτηριστικό στρατιωτικό παντελόνι, τις μπότες και το κράνος, φορά ένα μπλουζάκι με την επιγραφή “director” στην πλάτη. Ο θεατής, όταν τον θεωρεί μεμονωμένο, πιστεύει ότι υψώνει τα χέρια του προς τα παιδικά ζωγραφισμένα, κίτρινα αστεράκια, σαν να προσεύχεται.
Η γυναίκα, που τιτλοφορείται «i-scream», αναδύεται, εν πρώτοις, μέσα από τον οικείο μας πορτοκαλί κώνο με τις άσπρες ρίγες, σαν παγωτό, ντυμένη μόνο με έναν άσπρο στηθόδεσμο και τα λευκά, μακριά γάντια των κυριών της αριστοκρατικής και μεγαλοαστικής τάξης. Προσωποποιεί μια σύγχρονη εκδοχή της «Κραυγής» του Μουνχ, με τα χέρια της σφιγμένα σε γροθιές και τα χαρακτηριστικά του τυποποιημένου ειδώλου της ομορφιάς παραποιημένα σε έναν μορφασμό της οδύνης.
Στην ευρύτερη, αποφορτισμένη, σουρεαλιστική σύνθεση αντικρίζουμε τις δυο φιγούρες τοποθετημένες αντικριστά, όπως σε μια παραλία, με τον ράμπο να πετά, αντί μιας σφαίρας, μια ντομάτα στη γυναίκα. Ενώ πίσω τους υψώνεται μέσα από μια κουλούρα ένας πλαστικός φοίνικας που ατενίζει μια κεραμιδόγατα.
Ο έγχρωμος «ρόκερ των ριζών» του με το λευκό κουστούμι, που χορεύει πάνω σε μια μπανάνα, μοιάζει σαν μια θλιβερή υπόμνηση στον τεθνεώτα Μάικλ Τζάκσον. Η «κρέμα» του μας παραπέμπει στα συνθετικά προϊόντα της ταχυφαγίας. Το λάστιχο, που αποκαλεί «Monster Truck madness», το πλασμένο σύμφωνα με τις αρχές του κυβοφουτουρισμού της ρωσικής πρωτοπορίας, είναι μια άμεση κριτική στη σύγχρονη μεταρσίωση της ταχύτητας και του αυτοκινήτου.
Το «μνημείο» του αποτελείται από μια εξέδρα σε σχήμα κύβου, πάνω στην οποία έχει τοποθετηθεί ένας πουαντεγιστικός τσιμεντόλιθος. Η «μεγάλη ληστεία» του διαπράττεται από μια φιγούρα του κλασσικού αστού του 19ου αιώνα, με γιλέκο, φράκο και ημίψηλο καπέλο, σχηματοποιημένη όπως στα κινούμενα σχέδια του Ντίσνευ. Αντλημένη από το παιχνίδι της μονόπολης. Που τρέχει κουβαλώντας έναν σάκο με το σήμα του δολαρίου.
Ο Παύλος Τσάκωνας πληροί με τα έργα του «το κενό μεταξύ της τέχνης και της ζωής», σύμφωνα με τη ρήση του σκαπανέα της ποπ αρτ Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ. Χρησιμοποιεί τα μέσα του κινήματος της ποπ αρτ, τα έντονα χρώματα, τις μεγεθυμένες, σχηματοποιημένες, όπως στις γιγαντοαφίσες της διαφήμισης αλλά και στα κινούμενα σχέδια, στα κόμικς και στα γκράφιτι, μορφές των στερεότυπων ειδώλων της και των φετίχ της, για να τα απομυθοποιήσει.
Αποτυπώνοντάς τες, κυρίως τρισδιάστατες, σε ανοίκειες στάσεις, χειρονομίες, εκφράσεις, συνθέσεις, με ακρυλικά, ως επί το πλείστον, χρώματα πάνω στον καμβά. Eρμηνεύοντάς τες με τίτλους διττούς, που εντείνουν τη σαρκαστική ματιά του πάνω στον κόσμο.
Επιχειρεί, όπως και οι εκφραστές της ποπ αρτ, Τομ Βέσσελμαν, Άντυ Γουόρχολ και Άλεν Τζόουνς, να δημιουργήσει με το δικό του τρόπο τους δικούς του διαύλους επικοινωνίας με το θεατή, να τον ξαφνιάσει και να τον ενεργοποιήσει.
ΛΗΔΑ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου