Μαρία Τσολακούδη, Γραμματική, εκδόσεις Τόπος, σελ. 208
Οι υποθέσεις των δεκαπέντε διηγημάτων που αποτελούν την πρώτη συλλογή της Μαρίας Τσολακούδη, τοποθετούνται σε ένα ελληνικό νησί, κατά την περίοδο της πρώτης μεταπολεμικής δεκαετίας- αφετηριακή εποχή της «βουβής» πρώτης φάσης της μετάβασης της χώρας από την παραδοσιακή στην σύγχρονη- και κατά το μάλλον ή ήττον κοινωνικά και ψυχολογικά εντροπική- οντότητά της.
Προτάσσοντας πριν από κάθε διήγημα κάποιες μικρές- πλην άκρως αντιπροσωπευτικές των ηθών και παθών της εποχής- επίκαιρες ειδήσεις, η συγγραφέας συγκροτεί μια πλουραλιστική και ταυτόχρονα συνεκτική μυθοπλασία που τοιχογραφεί το κοινωνικό πλαίσιο δια μέσου των μικρών εκφάνσεών του, των απλών, αδιαμεσολάβητων σχέσεων μεταξύ απλών ανθρώπων.
Επηρεασμένη δημιουργικά από την κλασική ελληνική πεζογραφία του δέκατου ένατου αιώνα, και κυρίως από τους εκφραστές της ηθογραφικής συνιστώσας της, η Τσολακούδη μας δίνει κάποιες μινιμαλιστικές, ιδιαιτέρως γοητευτικές, τοιχογραφίες μιας εποχής που αν και ανήκει πλέον στο παρελθόν παραμένει αναγνωρίσιμη και ελκυστική και για τον σημερινό αναγνώστη, ακόμη και αυτόν- όπως, εν προκειμένω, ο γράφων- που δεν εντάσσουν στις προτιμήσεις τους το συγκεκριμένο είδος και τις αφηγηματικές του φόρμες και τεχνικές.
ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΕΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου