μουτράκλα; του χαμογελώ ‒ φιλόπονος στην
έχθρητα μάστορας της υπερβολής κακίστρω
παρρησίας λέτε να με συνόδεψαν οι άριες του; είτε
μπλου λουλακί πετροβολώ ο άυπνος τα άστρα;
τίποτε τίποτε απ’ αυτά· τίποτα κ’ ησυχάστε·
μόνος ο μαύρος πόθησα ποίημα να συνδέσω ά-
χρις του τέλους το ’φθασα στην σύνθεση πιο πέρα
ρίχνω ένα όμμα κι όπατις: πού ’ναι ο γερο-χάρος;
(το καμουτσί του μάνιαζε· σκιάχτηκα ν’ αληθέψω)
Κώστας Θ. Ριζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου