Επιγράμματα

Του Τάκη Κόκορη 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ, Καθωσπρέπει Σκέψεις, εκδόσεις Ερατώ, σελ. 56 

Ποίηση επιγραμματική, όχι μόνο για την λιτότητα και την συμπύκνωση του λόγου και του ποιήματος –συχνά και σε έναν μόνο στίχο– αλλά και για την απόφανση, που είναι το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του είδους της ποίησης. 

Υγεία, το καταφύγιο της μετριότητας. 

Ζώντας πάντα σε μια ανειρήνευτη σχέση με τον κόσμο και την πραγματικότητα, 

Αν είναι να σε βρει το μαχαίρι, 

πήγαινε μόνος σου σ’ αυτό. 

ενώ ταυτόχρονα ζει τη ζωή σε όλες τις δυνατότητες που έχει να του προσφέρει, ο Κακουλίδης προβαίνει εδώ σε πράξεις απολογισμού και καταθέτει σπαράγματα κατασταλαγμένης ποιητικής σοφίας. 

Το πιο γυμνασμένο σκυλί του κόσμου 

είναι το τραγούδι. 

Η διάρκεια των πραγμάτων και των συναισθημάτων, η ήρεμη, η σίγουρη για τον εαυτό της πίστη σε όσα πράγματι αξίζουν μια τέτοια τιμή, εναλλάσσονται με την χειραφετημένη αίσθηση του εφήμερου της ζωής –γι’ αυτό και αρκετά τα επιτάφια επιγράμματα–, καθώς και του εφήμερου όσων την συνέχουν, ακόμα και των πιο αυτονόητα σημαντικών. 

Η μύγα και ο ήρωας έχουν τον ίδιο χρόνο ζωής. 

Έχοντας διανύσει μια μακρά διαδρομή, από τους δρόμους της αμφισβήτησης μέχρι τις απόμερες ατραπούς της κοινωνικής κριτικής, ο Κακουλίδης έχει το δικαίωμα, ή μάλλον την υποχρέωση, να αποτιμά, να κρίνει, να βλέπει αλλιώς τα προφανή, να αποδομεί τα θέσφατα. 

Τα κιάλια είναι αυτονόητα στον φιλόσοφο 

όσο η μάσκα στο γεράκι. 

Ένα ποιητικό βιβλίο μάλλον ακατάλληλο ως χρηστικό εγχειρίδιο νωχελικών νοών που αναζητούν «απαντήσεις», όμως εξόχως χρήσιμο για το εν εγρηγόρσει άλγος του βίου και του θανάτου. 

Της συμφοράς προηγείται ανέλπιστη δροσιά. 

Ακαριαία φυτρώνουν φτερά σε χέρια και πόδια. 

Ο άνεμος ψιθυρίζει: 

γρήγορα, γρήγορα, είναι η τελευταία σου ευκαιρία. 

Γιάννης Ισιδώρου, «ACHTUNG», 2020, πριονοκορδέλα, ηχεία, αρχείο ήχου διάρκειας 18 λεπτών