I
Εξόριστους
ονειρεύτηκα
στην
κούνια σφίγγοντας τα χέρια είχα δεν είχα
πλησμονή
λευκή μουσική
φύλλωμα
να υπάρξει ζωντανό τρομώδες
τα μαλλιά
της μητέρας στο στήθος απόλαυση στόμα
κοιτάζομαι
στα δικά τους μάτια
δίπλα
μου το κακό κρατούσε χέρι την καρδιά
του
πατέρα από μια αθώα πληγή φυλακισμένη
πυρετού
μου τα μάτια νύχτας τα μάτια
πάλλονταν
η καρδιά του πνιγόμουν
μην
ξεστρατίσει το αίμα στα τυφλά νερά μη σταματήσει
με
σήκωνε ψηλά φύλλωμα ζωντανό τρομώδες
[l'enfant déshérité s'enivre de soleil ήλιος ήλιος!]
κέρδιζα
στις αισθήσεις ντα- κο-
ντά- κο- ντά
οι
εξόριστοι χορεύουν με ξένους
δωμάτιο
λέξεις αδειάζει στο νόημα του κόσμου
[τύψη
γνωρίζεις τον ασυγχώρητο l'irrémissible
τύψη
του αίματος]
πυρετού
μου τα μάτια νύχτας τα μάτια
ποιος
θ’ αναμετρηθεί μαζί μου ποιος θα
νικηθεί
φεύγω
απ’ την ήρεμη γη κι επιστρέφουν
ορδές
φύλλωμα ζωντανό τρομώδες ντα- κο- ντά- κο- ντά
βρίσκομαι
στη συγκίνηση μακριά
δεν
ερωτεύτηκα άλλη ζωή
σας
ονειρεύτηκα πάντα
II
περισυλλέγουν
στην άμμο τα χέρια τους παγωμένα
δεν
μ’ ερημώνει σκοτώνει ο θυμός πυρετός
φύλλωμα
ζωντανό τρομώδες δάχτυλα φωτεινή
ύλη
θ’ αναμετρηθεί μαζί μου ποιος θα νικηθεί
[γνωρίζεις το ανεπανόρθωτο l’ irréparable
τον ασυγχώρητο τύψη l’ irrémédiable
σκουλήκι νεκροί]
δεν
μ’ ερημώνει σκοτώνει ο θυμός πυρετός
πλησμονή
λευκή μουσική
το
σώμα μου έχω δεν έχω πάλλονταν η καρδιά του
στο
σώμα της η καρδιά μου στο σώμα του
φύλλωμα
ζωντανό τρομώδες ψηλά
στήθος
απόλαυση στόμα τα μάτια γελούν
βρίσκομαι
στη συγκίνηση πτώμα μακριά
χωρίς
τύψη héautontimorouménos
τύψη καμιά
[τέρατα
κο-
τέρατα -ντά
j’ai
plus de souvenirs κλπ κλπ
τα
χέρια τους παγωμένα κοντά-κοντά]
βρώμα
δεν σ’ ερωτεύτηκα άλλη ζωή
δεν
ερωτεύτηκα άλλη ζωή
ονειρεύτηκα
ονειρεύτηκα
σας
ονειρεύτηκα πάντα
Αλέξανδρος Μηλιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου