Για έναν φίλο

Κορνήλιος Γραμμένος, Πουλί, 2015, ξύλο, μελάνι, 42 x 168 x 2 εκ.

Πριν από χρόνια, σε μια ταβέρνα στην Ξάνθη, γνώρισα έναν ευγενικό άνθρωπο. Συστηθήκαμε, ανταλλάξαμε τηλέφωνα, κι έγραψε σωστά το επίθετο μου, χωρίς να με ρωτήσει δεύτερη φορά. Έκπληκτος, τον ρώτησα πώς συμβαίνει αυτό, δεδομένου ότι πολλοί Έλληνες-Έλληνες κάνουν λάθος στο επίθετό μου. Η απάντησή του ήταν αφοπλιστική, με αρκετή δόση χιούμορ: «− Εμείς διδαχθήκαμε Όμηρο σε δύσκολα χρόνια»...

Αυτό έγινε το μακρινό 1997. Τότε, ο Μουσταφά Μουσταφά ήταν ο μοναδικός βουλευτής της Αριστεράς σε όλη την περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Όταν πια μετακόμισα στην Κομοτηνή, γνωρίστηκα καλύτερα μαζί του. Σε μια συνέντευξη που του είχα κάνει για την εφημερίδα "Παρατηρητής της Θράκης" τον είχα ρωτήσει προβοκατόρικα: Είστε βουλευτής της μειονότητας; Η απάντηση ήταν άμεση: «− Είμαι βουλευτής της Αριστεράς στον Νομό Ροδόπης». Ο λόγος του λιτός, κοφτός και συνάμα τρυφερός. 

Από τότε πέρασαν 21 χρόνια. Στις εκλογές του Γενάρη του 2015 ο Μουσταφά εκλέγεται πρώτος βουλευτής στον Νομό Ροδόπης με το κόμμα του, τον ΣΥΡΙΖΑ. Την επόμενη των εκλογών με πλησιάζει ένας πολίτης από την πλειονότητα και με ρωτά αμέσως: «−Ο Μουσταφά βγήκε;». Ναι, του λέω, βγήκε. «− Ευτυχώς, μου απαντά, ξέρεις χάρηκα, τον ψήφισα γιατί είναι καθαρός άνθρωπος».

Ο Μουσταφά σε όλη την πολιτική διαδρομή λειτουργεί ως αυτό που δηλώνει ότι είναι: αριστερός άνθρωπος. Επί δεκαετίες αγωνίζεται για τα δικαιώματα της μειονότητας. Προσοχή, όμως: δεν είδε ποτέ τον αγώνα αυτόν ως κάτι στενό που αφορά μόνο την μειονότητα. Αυτός ο αγώνας του είναι ενταγμένος σε μια συνολική πολιτική και υπαρξιακή θεώρηση, που αφορά στη συνολική απελευθέρωση της κοινωνίας. Γι’ αυτό είναι και γνήσια διεθνιστής και ταυτόχρονα πατριώτης. Κουβαλά μέσα του μια ουσιαστική ανθρωπιστική κουλτούρα, η οποία αποκτήθηκε όχι μόνο από τα βιβλία αλλά και από τους αγώνες μιας ζωής.

Η πόρτα του γραφείου του είναι ανοιχτή και για τους Έλληνες και για τους Τούρκους της Ροδόπης. Επί της ουσίας. Είναι ξένος προς τις λογικές του ρουσφετιού. Και αυστηρός με τον τρόπο του όταν βλέπει συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν στο αξιακό του status. Οι κάτοικοι της Ροδόπης τον αναγνωρίζουν πια ως τον σοφό άνθρωπο που του έχουν εμπιστοσύνη. Γιατί χρόνια τώρα είναι σταθερός και δεν τους κορόιδεψε ποτέ. Τόσο απλά.

Γι’ αυτό, και για άλλα πολλά που δεν είναι του παρόντος κειμένου, η ύβρις του ναζιστή Κασσιδιάρη έπεσε στο κενό. Γι’ αυτό κανείς δεν σκέφτηκε, «ρε μπας και έχει δίκιο ο Κασσιδιάρης;» Η χυδαιότητα γύρισε κατευθείαν στον εμπνευστή της.

Πριν από χρόνια, ο Μουταφά Μουσταφά ξεκίνησε μια διαδρομή από το Μεγάλο Δουκάτο της Ροδόπης, το χωριό του. Μια δύσκολη και επίπονη πορεία, προσωπική, επιστημονική, επαγγελματική και πολιτική, που δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα. Γιατί τίποτε δεν ήταν εύκολο για τον νεαρό που ξεκινούσε το χωριό του. Αντίθετα, ήταν διπλά δύσκολο, γιατί ήταν μειονοτικός και αριστερός. Γι’ αυτό καμιά προβοκάτσια δεν μπορεί να πιάσει τόπο.

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΑΚΕΛΛΙΩΝ