Σε κάθε επαρχιακό περιοδικό, με σταθερή δομή ύλης και, το κυριότερο,
σταθερή αναφορά σε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, απ’ όπου προέρχονται οι
περισσότεροι συνεργάτες του, είναι δύσκολο να περιμένεις εκπλήξεις, που να
υπερβαίνουν το αξιοπρεπές μεν αλλά προβλέψιμο επίπεδο. Και δεν αναφέρομαι μόνο
στον ορίζοντα των ούτως ειπείν τοπικών συνεργασιών, αλλά και στην ποιότητα των
εξ Αθηνών προερχομένων, οι οποίες αντιμετωπίζουν τα επαρχιακά περιοδικά ως
δεύτερης διαλογής, κατευθύνοντας εκεί τα πάρεργά τους ή τις υποχρεώσεις τους.
Όμως η Παρέμβαση δείχνει να κερδίζει,
σχεδόν σε κάθε τεύχος, κι αυτό το στοίχημα, και συνήθως με περισσότερες της
μίας μη προβλέψιμες συνεργασίες, προερχόμενες μάλιστα από «εντόπιους». Για του
λόγου το αληθές, το απόσπασμα που ακολουθεί από ένα ποιητικό δίπτυχο της Αρετής
Γκανίδου:
Άρατε πύλας οι αρχόντισσες
Να ξεχυθεί η μαύρη οργή
με κέρατα κι οπλές
Άρατε πύλας
να ξεχυθεί το σκότος απ’ το στόμα
μου
Κ.Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου