Ο ζωγράφος του μήνα

Ο ζωγράφος του Ιανουαρίου είναι ο Νίκος Χατζησμάλης. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική  στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Δυτικής Μακεδονίας (2006-2011) με δάσκαλο τον Γιάννη Καστρίτση. Σήμερα εργάζεται ως δάσκαλος καλλιτεχνικών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Έχει συμμετάσχει στις ομαδικές εκθέσεις «Kodra Fresh» (2012) και στην «Χαρτί σε μελάνι», στην Gallery Myro (2013), στη Θεσσαλονίκη.

Ο Νίκος Χατζησμάλης έχει επιλέξει την απλότητα των μέσων και τη λιτότητα της έκφρασης, για να αποτυπώσει την ένταση και τον πλούτο των συναισθημάτων. Πλάθει τα τοπία του  με το μολύβι, το κάρβουνο, το γραφίτη και το μελάνι, όπως οι Κινέζοι τοπιογράφοι της βασιλείας των Σογκ από τις αρχές του 11^ου αιώνα μέχρι και τον 13^ο αιώνα. Προβάλλει τα φυσικά φαινόμενα  μέσα από την εναλλαγή κενών και γεμάτων χώρων υπό το καθεστώς της άμπωτης και της παλίρροιας, στο σχήμα της «βεντάλιας» που καθόριζε τη δημιουργία των κινέζων ζωγράφων ο μακρύς, οριζόντιος κύλινδρος πάνω στον οποίο ήταν αναγκασμένοι να δημιουργούν. Βλέπουμε θάλασσες οργίλες μέσα στον  παφλασμό των κυμάτων τους, βράχια που απειλούν με τον άγριο σχηματισμό τους, σειρές γυμνών από τα φυλλώματά τους δένδρων που μιλούν για τη χειμερινή μοναξιά της υπαίθρου, αποσχισμένες  από το έδαφος ρίζες που θυμίζουν στοιχειά. Τα οργανώνει γύρω από έναν κεντρικό άξονα σε τρία επίπεδα, πλησιάζοντας με την ενδελεχή αποτύπωση της λεπτομέρειας το θεατή, γράφοντας ως μια λευκή, ενίοτε εκρηκτική, κηλίδα το μεσοδιάστημα,  υποδηλώνοντας με την αχλύ των σβησμένων περιγραμμάτων τη ψευδαίσθηση του βάθους.

Δημιουργεί ένα παράλληλο σύμπαν των  ζωγράφων της βασιλείας των Σογκ και των ζωγράφων των κινημάτων του ρομαντισμού και του μοντέρνου. Εκεί όπου τα βουνά του κινέζου Φαν Κουάν απαντούν τα ορμητικά κύματα του γερμανού Ντάβιντ Φρίντριχ και τους αυστηρά δομημένους όγκους και τα σχήματα του Σεζάν, οι «ρυτίδες» των βράχων της Άπω Ανατολής  πλέκονται με τις γραμμώσεις των πεδιάδων του νορβηγού Έντβαρτ Μουνχ, οι ανθρωπομορφοποιημένες ρίζες θυμίζουν τις τρομακτικές μάσκες του Βέλγου πρόδρομου του εξπρεσιονισμού Τζέιμς Ένσορ, τα σκελετωμένα δένδρα του επαναφέρουν στη μνήμη εικόνες του σουρεαλιστή Νταλί.

Αναζητά με τον τρόπο αυτό και διαδηλώνει, πιστεύω, τις διαχρονικές αξίες της ζωγραφικής μέσα από τις διαχρονικές και διαπολιτισμικές αξίες της.

ΛΗΔΑ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ