24/1/15

Aν όχι τώρα, πότε; Αν όχι εμείς, ποιοί;

Χρύσανθος Σωτηρόπουλος, Πανδώρα, μικτή τεχνική σε χαρτί, 114x60εκ., 2014
Η σημερινή μέρα είναι μέρα γιορτής. Είναι η μέρα που συναντιούνται οι άνθρωποι του μόχθου με τα παιδιά της ανεργίας, είναι η μέρα που οι άνθρωποι τούτης της χώρας θέλουν να διώξουν την καταχνιά από το κάθε μέρα της ζωής τους. Σήμερα ψηφίζουμε για όσα ονειρευτήκαμε, για όσα ελπίζουμε. Σήμερα ψηφίζουμε για τις 100.000 νέους που οι άθλιοι του Μαξίμου παράνομα απέκλεισαν. Σήμερα ψηφίζουμε για όσους και όσες τα τελευταία 5 χρόνια αναγκάστηκαν να φύγουν από την χώρα. Σήμερα ψηφίζουμε για τους ανθρώπους που είδαν την ζωή τους να εξευτελίζεται, να χάνεται, να σβήνει. Σήμερα στα εκλογικά τμήματα της χώρας οι άνθρωποι έχουν πάρει τις αποφάσεις τους. Αυτοί που φεύγουν που θα φύγουν το βράδυ δεν είναι πια οι έντιμοι πολίτες της χώρας που δακρυσμένοι αποχαιρετούσαν τους δικούς τους στον δρόμο για την νέα ξενιτιά. Σήμερα αυτοί που θα φύγουν είναι όσοι δήωσαν την χώρα, όσοι κοπροκράτησαν την χώρα.

Σήμερα στις πλατείες θα συναχθούν οι εξεγερμένοι. Θα συναχτούν αυτοί που κουβαλούν εντός τους τα τιμαλφή, σήμερα θα συναχτούν τα παιδιά γιατί θα μπορούν πάλι να παίξουν άφοβα στη πόλη, χωρίς την μόνιμη μαύρη παρουσία των "σκυλιών του συστήματος". Με πήρε η κοπελιά με τα ξανθά μαλλιά από το χέρι για να με πάει στη πλατεία. Τα μάτια της υγρά, διάβαζε στίχους των καταραμένων ποιητών που έκαναν λόγο για την εξέγερση. Δεν είναι η ψήφος εξέγερση, είναι ένα μονοπάτι σημαντικό. Αλλά σήμερα, μου είπε, αυτός είναι ο τρόπος. Κατά έναν  τρόπο, οι εκλογές οι σημερινές σημαίνουν πολύ περισσότερα πράγματα. Γιατί θα διώξουμε τα τσεκούρια, θα διώξουμε αυτούς που τη ζωή μας χάλασαν και ρήμαξαν. Κάπου στο βάθος ακουγόταν η φωνή του Λοΐζου και λίγο πιο πέρα εκείνη του Κατράκη. Οι μυριάδες του λαού μαζεύονταν στο Σύνταγμα για να γιορτάσουν. Ναι, είπαν, και τώρα και εμείς είμαστε αυτοί που γράφουμε το νέο βιβλίο.
Σήμερα δεν θέλουμε είπαν μόνο μια εκλογική νίκη. Θέλουμε να ανοίξει ο δρόμος για μια πραγματική αλλαγή. Σήμερα θα κλείσουμε τους λογαριασμούς με όλα εκείνα που μας οδήγησαν στα βράχια. Κι έβλεπες στα πρόσωπα των ανθρώπων που πήγαιναν στο Σύνταγμα, την απόφαση να αλλάξουν. Ένοιωθες πως η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα ενωνόταν με τον λαό σε μια μεγάλη στιγμή, μια στιγμή που όλοι ένοιωθαν πως θα κρατήσει. Σήμερα ψηφίζουμε για την Ελλάδα και την Ευρώπη, για την χώρα που θέλουμε, για την Ευρώπη που ονειρευτήκαμε. Γιατί είναι ο ίδιος ο λαός που πήρε την απόφαση του. Για μια άνοιξη που θα ’ρθει νωρίτερα, για μια ζωή έτσι όπως την θέλουμε, για μια κλεμμένη αξιοπρέπεια, για έναν έρωτα αγιασμένο, για ένα παιχνίδι χωρίς φόβο για το αύριο, για ένα ταξίδι αλαργινό.

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΑΚΕΛΛΙΩΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια: