ημέρα
κλίνει τε κανάγει πάλιν άπαντα τανθρώπεια
[Η μέρα κατεβάζει και ανεβάζει πάλι όλα τ’ ανθρώπινα]
ΣΟΦΟΚΛΗΣ, Αίας [μτφρ. Παναγής
Λορεντζάτος]
[ I ]
Εκείνοι παρέδωσαν τα όπλα —
Ριγμένα καταγής, σαν Βάρκιζα.
Οι ποιητές εθρήνησαν
Τί θα γινότανε
μ' εμάς τα παράξενα παιδιά
Θεέ μου ρωτούσε ο ποιητής
Γιώργος Κοτζιούλας
και η οθόνη έδειξε πέτρες-
βουνά πλαγιές και κάμπους
δεν θα εξαιρέσει τα νερά — χώρα
κι αυτά μιας Πίζας κεκλιμένης
θα γείρει/γέρνει/έγειρε
σιγανά . σιγανά . και σιωπηλά
μιας ποίησης
ριγμένης
τώρα
καταγής
Μαρία Κυρτζάκη
Μαρία Κυρτζάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου