20/9/14

Περιοδικά

Παρέμβαση, πνευματική επιθεώρηση της Κοζάνης, τχ. 172
Όπως πάντα ισορροπημένη η ύλη του περιοδικού, με έμφαση στους δημιουργούς εκ δυτικής Μακεδονίας, αλλά και με ανοίγματα σε ευρύτερες θεματικές, και μέσω μεταφράσεων στα διαρκέστερα της λογοτεχνίας. Όπως, για παράδειγμα, το ανεπανάληπτο μπωντλερικό ύφος της πλοκής, στην «Ωραία άγνωστη» που μεταφράζει η Ευαγγελία Καρδάση:
«Κατέβαινε από την λεωφόρο Malesherbes, με τα χέρια στις τσέπες, το πνεύμα αλλού, μακριά, μακριά (και ίσως πουθενά), όταν, λίγο πριν φτάσει στον Saint-Augustin, είδε μία γυναίκα.
(Μια νέα γυναίκα της οποίας η περιγραφή έχει μικρή σημασία εδώ. Φανταστείτε την όπως προτιμάτε και αισθάνεστε)...»

Φρέαρ, τχ. 8
Με μια αδημοσίευτη εισήγηση του Βύρωνα Λεοντάρη στον Ελληνοσοβιετικό σύνδεσμο, το μακρινό 1960, ανοίγει το καινούριο τεύχος του περιοδικού. Θέμα της εισήγησης «Η διάρκεια του έργου τέχνης» και, παρά τις εμφανείς δεσμεύσεις της στην ιστορική μαρξιστική παράδοση, όπως την εξέφραζε ανάγλυφα ο Μανόλης Λαμπρίδης, η εισήγηση του Λεοντάρη έχει σημεία όπου αγγίζει με διαύγεια τα μείζονα διακυβεύματα της τέχνης:
«Πολύ συχνά ακούμε τους καλλιτέχνες δημιουργούς να λεν τούτα τα χαρακτηριστικά: Ότι όποτε δημιουργούν ένα έργο είναι σαν να καταπιάνονται για πρώτη φορά με την τέχνη. Αυτό είναι πάρα πολύ σωστό. Γιατί στ’ αλήθεια, την ώρα της καλλιτεχνικής δημιουργίας αναπαράγονται μέσα στη συνείδηση του καλλιτέχνη όλα τα προβλήματα της τέχνης. [...] Ο επιστήμονας μπορεί να στηριχθεί ήρεμα πάνω στις κατακτήσεις της επιστήμης του (π.χ. να θεωρήσει αναμφισβήτητη αλήθεια το πυθαγόρειο θεώρημα) και να προχωρήσει πιο πέρα. Αντίθετα, ο καλλιτέχνης πρέπει να κατακτήσει ξανά, αυτός προσωπικά, όλες τις προηγούμενες κατακτήσεις της τέχνης του».


Κ.Β.

Δεν υπάρχουν σχόλια: