Αν όμως

κάθε φορά που σκέφτομαι πως
άλλο τίποτε δεν είναι ο άνεμος
παρά αέρας και ουρά του ουρανού
στο πλέγμα της αόρατα με παγιδεύει
η ασφυξία μιας ανάσας που έκλεισε
αθόρυβα την πόρτα των πνευμόνων
και πάει γυρεύοντας ανεμοπόρους
που είχε αφήσει νόμιζαν στον αέρα
ξεφεύγοντας από τις φυλακές όλων
εκείνων που ακόμη αναπνέουν
και ξεφυσούν ξεγελασμένοι πως
έτσι γεμίζουν αέρα τα πανιά
να πάρουν τα καράβια εμπρός
λες και δεν χρειάζεται αιμόφυρτη
Ιφιγένεια για να φύγει ο στόλος
ανόμως αν πνέω λέω όμως

Γιώργος Χουλιάρας