...Α, τι μακάριοι όσοι δεν
είναι σαν κι εμάς αντιδογματικοί
πιστοί της ποίησης φλεγόμενοι και μη καιόμενοι
που τους εδόθη η χάρη της εύλογης
απόστασης απ’ την πληγή και το ουρλιαχτό
στο μέσο του ύψους στο μέσο του
ύψους...
Κι έτσι πηγαίναμε και βουή κι ανθόσκονη σήκωναν οι μιλιές μας και μας
τύλιγαν
ωσότου κέκλινεν η ημέρα
κι εκεί ανάμεσα σε Φιλοθέη και Χαλάνδρι μ’ έπνιξαν τα δάκρυα και χωρίσαμε
διέστην απ’ αυτών
ο δρόμος μου έστριβε για το Amager
***
...Πλεκτάνη η απιστία αυτής της ίδιας μας της πίστης και η παραίτηση του
ίδιου του πόθου δόλια παγίδα
Στ’ αλήθεια, είναι άραγε «καλύτερα»
χοιροβοσκός πέρα στο Amager και μικρομαγαζάτορας στης λίμνης το νησί
ή μήπως
μας έπαιξε κι εδώ άτιμο παιχνίδι η ποίηση και μας έριξε
βορά των χοίρων και των κουνουπιών
βορά αυτής της ίδιας πάλι
Βύρων Λεοντάρης, Εν γη αλμυρά,
1996
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου