Πρωτογενές πλεόνασμα φαντασίας

ΤΟΥ ΝΤΙΝΟΥ ΣΙΩΤΗ

Δημήτρης Κατσούδας- Homeless home

Δεν έχουν περάσει ούτε τρεις μήνες από την ημέρα που ο υπουργός Εργασίας κήρυξε τον πόλεμο κατά της ανεργίας. Για την ακρίβεια τον κήρυξε ο ίδιος ο πρωθυπουργός από το Μέγαρο Μαξίμου. Μέσες άκρες, είχε πει ότι προτεραιότητα της κυβέρνησής του είναι να παταχθεί η ανεργία, να βρουν δουλειά οι νέοι, να έρθει η ανάπτυξη, να ξεκινήσει η πραγματική οικονομία. Αντί όλων αυτών η ανεργία καλπάζει και η ανάπτυξη κάπου αλλού είχε ραντεβού και μας έστησε. Όσον αφορά την πραγματική οικονομία ακόμα ψάχνεται, κοιτώντας το ρολόι της, ανάμεσα Βρυξέλες και Ουάσινγκτον, ήτοι μεταξύ ΕΕ και ΔΝΤ.

Τα πολύ δυσάρεστα είναι ότι η ανεργία βρίσκεται στα ύψη, δυστυχώς με ρυθμούς ανοδικούς. Οι προβλέψεις είναι ότι οι άνευ εργασίας θα ξεπεράσουν τα δύο εκατομμύρια εφέτος. Είναι πράγματι ένα δράμα το να μην έχεις δουλειά, μια τραγική και απελπιστική κατάσταση. Δεν λέω ότι δεν βάζουν όλοι τα δυνατά τους για την πάταξη της ανεργίας, όμως όταν είσαι καθηλωμένος ν’ ακολουθείς ένα μνημόνιο που δεν σε βγάζει από το τούνελ και δεν κάνεις τίποτα για να το αλλάξεις, επόμενο είναι να έρθουν ακόμη χειρότερες μέρες. Για την παγκόσμια ύφεση φταίει το χρηματοπιστωτικό σύστημα, λένε τώρα απ’ την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Και ο πρόεδρος Ομπάμα κάτι, λένε, ετοιμάζει. Φανταστείτε, η κρίση ξεκίνησε το 2008 απ’ την Αμερική, τη μητρόπολη του καπιταλισμού με την πιο νεοφιλελεύθερη οικονομία και τώρα περιμένουμε την έξοδο από εκεί! Ασφαλώς από εκεί, αφού εδώ, στην Ευρώπη, όλοι σφάζονται ως προς το ποιος είναι πιο νεοφιλελεύθερος απ’ τον άλλον! Πρώτα τα αυτοαποκαλούμενα σοσιαλιστικά ή σοσιαλδημοκρατικά κόμματα τα οποία αναμετρόνται με τα δεξιά σε αυτοθυσίες νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής!

Στο μεταξύ εδώ η ακρίβεια καλπάζει. Έχομε την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη και είμαστε η έκτη διεθνώς ακριβότερη χώρα στα καύσιμα. Αν και τα νοίκια έχουν πέσει και οι μισθοί έχουν μειωθεί, η τιμή του ψωμιού δεν λέει να πέσει, ο τιμάριθμος δεν λυγάει στους ρυθμούς που λυγάνε οι συντάξεις. Ακρίβεια και των γονέων! Ένα λαός στραγγισμένος που δεν έχει να πληρώσει λογαριασμούς, χαράτσια και έξοδα του νοικοκυριού του, σχηματίζει ουρές ανεργίας στον ΟΑΕΔ, ενώ επιδεικτικά εκείνοι που έχουν να πληρώσουν δεν πληρώνουν για να μη θιγούν οι φοροφυγάδες.

Πρωτογενές πλεόνασμα φαντασίας πλέον χρειάζεται κανείς για να τα βγάλει πέρα. Τους πέντε άρτους της παραβολής του Ιησού πρέπει να έχει στο νου του για να γεμίζει το στομάχι του: να τρώει ένα πιατάκι και να φαντάζεται ότι έφαγε τον περίδρομο. Μόνο με τη φαντασία θα επιζήσουμε, μόνο η φαντασία θα επιζήσει.

Να και η δική μου παραβολή: αν ρίξεις φελλούς και πριονίδια στο νερό, επιπλέουν. Αν ρίξεις πολύτιμους λίθους, διαμάντια και ζαφείρια, πάνε στον πάτο. Κάπως έτσι είναι και με το καλό και το κακό. Για να βρεις ό,τι πήγε στο βυθό χρειάζεται προσπάθεια και κόπος και πρέπει να κάνεις βουτιά. Για να μαζέψεις ό,τι επιπλέει σου αρκεί μια απόχη και δεν χρειάζεται να βγάλεις ούτε καν τα παπούτσια. Έτσι κι εμείς εδώ: έχομε μια κυβέρνηση που δεν ξέρει τι σημαίνει αυτοθυσία. Μιλάνε εκ του ασφαλούς αλλά δεν θέλουν να βρέξουν το ποδαράκι τους!

Συμπέρασμα: το κακό υπήρχε και θα υπάρχει, το καλό και η σοφία είναι πάντα υπό αναζήτηση.