Η ζωγράφος του μήνα

ΤΗΣ ΛΗΔΑΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ

Η ζωγράφος του Οκτωβρίου είναι η Ντένη Θεοχαράκη. Γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται σήμερα. Είναι πτυχιούχος του Οικονομικού Τμήματος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει κάνει το μεταπτυχιακό της στον τομέα της Διοίκησης Επιχειρήσεων (Masters in Business Administration, major in finance) στο Stern Business School του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (2006-2011) ζωγραφική με δάσκαλο τον Γιάννη Ψυχοπαίδη και φωτογραφία με δάσκαλο τον Μανώλη Μπαμπούση.

Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, όπως η «20ή Photo-Biennale Θεσσαλονίκης» (2008), το «Athens Photo-Festival. 28 σπουδαστές της ΑΣΚΤ», στο φουαγέ Θεάτρου-Φωτογραφίας της ΑΣΚΤ της Αθήνας (2008), η έκθεση του Ζ’ Εργαστηρίου Ζωγραφικής της ΑΣΚΤ της Αθήνας, «Εξορίες-Μνήμες από το Παρόν», στο Σπίτι της Κύπρου (2010), «η 6^η Biennale Φοιτητών Ανωτάτων Καλών Τεχνών Ελλάδας», στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης-κτήριο Μενάνδρου, στην Αθήνα (2011).

Ο εικαστικός κόσμος της Ντένης Θεοχαράκη συγκροτείται με εικόνες παλλόμενες και πολυεπίπεδες. Τις γράφει με μελάνια μαύρα αλλά και χρωματιστά, καθώς και με μολύβι, πάνω, κυρίως, στην απορροφητική και εύθραυστη επιφάνεια του ριζόχαρτου. Η υφή του της επιτρέπει να μεταμορφώνει διαρκώς το ζωγραφικό της χώρο, σε σκασμένη από τη ξηρασία γη, σε ένα μονόχρωμο πανί με πτυχώσεις, σε ένα αέρινο υπόβαθρο. Εκεί τοποθετεί τις μορφές της που πλάθει με μια γλώσσα εξπρεσιονιστική.

Οι αιωρούμενες πόλεις της, οι σμιλεμένες πάνω σε βράχους, σαν τα μοναστήρια ή τα καταφύγια-σπηλιές των χριστιανών στην Ανατολή, ζωντανεύουν μέσα από τα ρευστά σχήματα και τα ανοίγματα των σπιτιών που τις συνθέτουν. Θυμίζουν με τις παραμορφώσεις τους τα προσωπεία του θεωρούμενου ως προδρόμου του εξπρεσιονισμού, Βέλγου καλλιτέχνη του 19^ου αιώνα, Τζέημς Ένσορ. Πρόκειται για σπίτια σκυθρωπά, τρομαγμένα, θλιμμένα, απορημένα, εγκαταλελειμμένα, κραυγάζοντα. Μας δημιουργούν χιλιάδες συνειρμούς τής ερήμωσης του αστικού τοπίου και των ανθρώπων του, αλλά και των αερικών που στοιχειώνουν τα όνειρα και τις ταινίες κινουμένων σχεδίων.              

Οι διαβρωμένες φιγούρες των δένδρων και των βράχων της φέρουν τις διαβρωμένες και εκρηκτικές φόρμες του βιεννέζου εξπρεσιονιστή του 20ού αιώνα Όσκαρ Κοκόσκα.  

Η πλαστικότητα της δομής τους, μέσα στην οποία εντάσσονται πολλά και διαφορετικά πλάσματα του ζωικού και του φυτικού βασιλείου, τούς χαρίζει μια δική τους οργανική και πολυσύνθετη οντότητα.

Ενώ, ταυτόχρονα, η διαπεραστική δυναμική των γραμμών τους μας δίνει την αίσθηση ότι κινούνται και στροβιλίζονται, πλησιάζουν, αποστρέφονται η μία την άλλη ή ακόμα και συνομιλούν μεταξύ τους.  

Ο εικαστικός κόσμος της Ντένης Θεοχαράκη συγκροτείται με εικόνες που αντλεί από τη φύση, αποτυπώνει αφαιρετικά με μαυρόασπρους τόνους ή χρωματικές κηλίδες και με μια έντονη και μοντέρνα εκφραστική γλώσσα, που διεισδύει τις μορφές, τις αποδομεί, τις αναπλάθει και τις εμπνέει με ανθρώπινα χαρακτηριστικά και συναισθήματα, αποκαλύπτοντάς μας την καθολική έννοια της ζωής.