23/1/10

Ο κήπος της Εύας

Όπως όλα ήμουν κι εγώ παροδική.
Δεμένος σε δέντρο ανυπόμονο
με κοίταξες.

Γρήγορο το γύρισμα του λαιμού σου.
Πολφώδης η σάρκα των καρπών.
Είναι το δάσος λησμονημένο
ή μάταιο ποίημα;

Πώς να μιλήσω για το δάσος;
Τούτο μόνο:
Είχα επίγνωση της αναπνοής σου.


Λιάνα Σακελλίου

Δεν υπάρχουν σχόλια: